کسی که در این راه قرار بگیرد، اگر واقعا سالک این راه باشد باید خودش را از خطر هوای نفس محفوظ بدارد؛ چراکه چنین شخصی باید در تمام شئون درونی و برونی خودش هماهنگ با خواسته‌های مقدس حضرت حق حرکت کند و در این راه، از خواسته‌های نفس خود بگذرد، چون اگر پای دو خواسته در میان بیاید، راه، شرک‌آلود می‌شود، در حالی که سالک در صراط مستقیم، موحد است و مشرک نیست، یعنی همزمان بندۀ خدا و بندۀ هوا نمی‌شود.
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
خداوند درباره کسانی که بنده هوای نفسشان هستند می‌فرماید: )أَ رَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواه ( و از سوی دیگر، یک مملکت را یک دولت باید بگرداند و فقط یک نفر باید بر انسان و شئون او حاکم باشد: )أَنَّما إِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ(.
ما نباید در کنار خدا حاکم دیگری را قبول کنیم که آن شرک است. امام صادق (ع) در حدیثِ جلسة قبل در باره معنای صراط مستقیم فرمود:
«أَرْشِدْنَا لِلُزُومِ الطَّرِيقِ الْمـُؤَدِّي إِلَى مَحَبَّتِكَ وَ الْمـُبَلِّغِ إِلَى جَنَّتِكَ مِنْ أَنْ نَتَّبِعَ أَهْوَاءَنَا فَنَعْطَبَ وَ نَأْخُذَ بِآرَائِنَا فَنَهْلِك »
منبع : پایگاه عرفان
