وجود پروردگار عالم در مسأله گناه جملات هشدار دهنده‌ای دارد، از جمله می‌فرماید:
)یابنَ آدم، ما خَلَقْتُ هذه النَّیـرانَ اِلّا لِکُلِّ کافرٍ وَ بَخیلٍ وَ نَمّامٍ وَ عاقٍ لِوالدیه و مانعِ الزکاه وآکِلِ الرِّبا و الزّانی و جامِع الحَرام و ناسِی القُرآن و موذِی الجیـران(؛
می‌فرماید: ای فرزندان آدم من جهنم را خلق نکردم مگر برای هر کافر، بخیل، دو بهم زن و سخن چین، کسی که پدر و مادرش از او ناراضی باشند، کسی که زکات را منع کند، کسی که ربا می‌خورد، برای زنا کار و هر کسی که آلوده به حرام است و برای کسی که قرآن مرا فراموش کند و برای کسی که همسایه‌اش را اذیت کند.
سپس استثنایی را می‌آورد و می‌فرماید:
)إِلَّا مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحا(؛ مگر کسی که با گناهانش قطع رابطه کند و ایمانش را قوی کند و عمل صالح انجام دهد.
بعد هم به نصیحت می‌پردازد و می‌گوید:
«فَارْحَمُوا انفسکم یا عبیدی»؛ ای بندگان من! به خودتان من رحم کنید و به فریاد خودتان برسید!
«فَإِنَّ الأبْدانَ ضعیفةٌ»؛ بدن‌های شما ضعیف است. یعنی طاقت جهنم را ندارد. مقداری که هوا گرم یا سرد می‌شود، فرار می‌کنید. سرتان درد می‌گیرد، داد می‌زنید. دندانتان درد می‌گیرد، بی‌طاقت می‌شوید. بندگان من به خودتان رحم کنید، بدن‌هایتان ضعیف است.
«و السَّفرَ بعیدٌ»؛ راه شما طولانی است. و شما از وقت مرگ تا قیامت پنجاه عقبه را باید بگذرانید.
«والحملَ ثَقیلٌ»؛ بارتان سنگین است. این سفر طولانی را چگونه می‌خواهید بیایید؟ شما یک مقدار برای منزلتان خرید می‌کنید خسته می‌شوید و چهار پنج دفعه در بین راه می‌نشینید و آنها را زمین می‌گذارید، گاهی هم پولی می‌دهید که یک قوی‌تر ازخودتان آن را بردارد. شما این همه گناه را تا قیامت چگونه می‌خواهید بیاورید؟!
«والصّـراطَ دقیقٌ»؛ پلی هم که از روی آن می‌خواهید عبور کنید بسیار دقیق و باریک است. و کسی که با بار گناه روی آن پل بیاید سقوط می‌کند.
«وَ النّارَ لَظیٰ»؛ آتش نیز شعله می‌کشد و او را به سوی خود می‌کشد.
«والمنادی اسـرافیل والقاضی رب العالمین»؛ خبر قیامت را اسرافیل می‌دهد و قاضی دادگاه هم خود پروردگار است، پس شما چه می‌کنید؟ ای گناهکاران! اگر گناهانتان ادامه پیدا کند و اگر عادت گناه از سرتان نیفتد، چه می‌کنید؟ اگر گناهان در شما ریشه دوانده باشد، چه می‌کنید و اگر بعد از این همه گناه، وجود مقدس پروردگار درِ توبه را برایتان نگشاید چه می‌کنید؟
روزی پیامبر خدا (ص) بر منبر خود درباره عذاب جهنم و جریمه گنهکاران سخن می‌گفتند که سلمان از میان مجلس فریاد زد: آه، ای کاش آفریده نشده بودم و امروز این مسائل به گوشم نمی‌خورد! او با این که اهل جهنم نبود، از شنیدن جریمه گناهکاران گفت ای کاش آفریده نشده بودم! بنابراین، ای مردان، زنان و جوانان، بیاییم و از هر نوع گناهی بترسیم!
منبع : پایگاه عرفان
