مطلب مهم این که صاحب این نعمتها بسیار کریم است و هرگز نمیگوید این نعمتهایی را که به شما عنایت کردم بدون گرفتن پاداش فراوان به خودم برگردانید، بلکه او چنان پاداشی میدهد که همه متحیر میمانند.
در زمان امام صادق(ع) پولی در کناری افتاده بود و مردی آن را برداشت. یک نفر به او گفت: این پول مال وجود مقدس حضرت صادق(ع) است. مرد آن پول را به محضر آن حضرت برد و گفت: آقا ببخشید من دیدم که این پول آنجا افتاده و کسی هم به آن توجه ندارد. من برداشتم و الان فهمیدم از آن شماست. امام صادق(ع) فرمود: چیزی که مال من بوده و یک نفر آمده پیدا کرده و برداشته اصلا طبع من قبول نمیکند آن را از او بگیرم و به اموالم برگردانم و مال خودت باشد. اصلا طبع کریم اینگونه است.
نمونه اعلای کرامت، وجود مقدس امیرمؤمنان(ع) است. خواهر عمرو بن عبدود وقتی بالای سر کشته برادرش آمد گفت: برایت هیچ گریه نمیکنم، چون با این که قاتلت را نمیشناسم، معلوم است که او خیلی کریم بوده و هیچ چیز متعلق به تو را نبرده است. او لباس، کلاهخود، شمشیر، زره و چکمهات را با این که خیلی باارزش بوده برنداشته است و این نشان میدهد که طرف تو خیلی آقا و کریم بوده است.
منبع : پایگاه عرفان