موضوع مهم دیگر این که ظرفیت نعمت‌گیری انسان از کل ملائکه و تمام جنبندگان عالم بیشتر است و در برابر آن، ظرفیت اجرگیری انسان نیز از تمام موجودات بیشتر است. پروردگار در قرآن مجید صریحا بیان می‌کند که اگر انسان‌ها از نعمت‌ها درست بهره‌گیری کنند ما درهای برکات را بر آنان می‌گشاییم:
)وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَرَکَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ لٰکِنْ کَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُمْ بِمَا کَانُوا يَکْسِبُونَ (
بنابراین انسان قابلیت گرفتن همه نعمت مادی و معنوی را دارد و فقط ممکن است خودش جلو این قابلیت را بگیرد و این هم ضرر بزرگی برای خود اوست. خداوند اصلا نمی‌خواهد که کسی فقیر بماند نه از جهت معنوی و نه از جهت مادی. شما می‌بینید به محض این كه در جامعه فقیر یافت می‌شود، خداوند تمام کسانی را که دستشان به دهانشان می‌رسد به پرداخت صدقه، انفاق و خمس تحریک می‌کند.
در مورد فقر علمی هم همین طور است و به محض این که ملتی دچار فقر فکری و علمی می‌شود به علما می‌گوید که علمتان را باید آشکار کنید و ملت را نجات دهید و اگر یک عالمی هم بنشیند و علم خود را آشکار نکند مورد لعنت خدا قرار می‌گیرد.همچنین در روایت آمده که اگر جامعه‌ای دچار فقر معنوی بشود و آنان که توان دارند، اقدام به رفع این فقر نكنند، عذاب آنها با عذاب زنان بدکاره یکسان است.
در روایت است که اهل جهنم از بوی متعفن برخی از جهنمیان به پروردگار شکایت می‌کنند. پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: این بوی متعفن برای دو دسته است؛ زنان بدکاره و اهل علمی که به فریاد مردم نرسیده‌اند
منبع : پایگاه عرفان
