يك انسان مسلمان كه خواهان سير و سلوك است بايد با ديدگاه مهر و لطف و خيرخواهى به ديگران بنگرد ، نظير پيامبران و امامان كه حتى نسبت به ناپاكان نيز خيرخواه بودند .شخص سالك كه بخواهد بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ گفتنِ او حقيقت پيدا كند بايد رحمت حق را به قلب خود برساند و به رحمت رحمانيه و رحيميه متحقق شود و علامت حصول نمونه آن در قلب آن است كه با چشم عنايت و تلطف و مهربانى به بندگان خدا نظر كند و خير و صلاح همه را طالب باشد . و اين نظر ، نظر انبياى عظام و اولياى كرام (عليهم السلام) است ، البته آنان دو نظر دارند : يكى نظر به سعادت جامعه و نظام عائله و مدينه فاضله و ديگر نظر به سعادت شخص .
آنان علاقه كامله به اين دو سعادت دارند و قوانين الهيّه كه به دست مباركشان تأسيس و انفاذ و كشف و اجرا مى شود اين دو سعادت را كاملا مراعات مى نمايد ، حتى در اجراى قصاص و حدود و تعزيرات و امثال آنكه به نظر مى رسد با ملاحظه نظام مدينه فاضله تأسيس و تقنين شده است ، هر دو سعادت منظور است ، زيرا كه اين امور در اكثر موارد براى تربيت فرد جنايتكار و رساندن او به سعادت دخالت كامل دارد ، حتى كسانى كه نور ايمان و سعادت ندارند و آنان را با جهاد و امثال آن به قتل مى رسانند ـ مثل يهود بنى قريظه ـ براى خود آنان نيز اين قتل صلاح و اصلاح بود و مى توان گفت : از رحمتِ كامله نبىّ ختمى قتل آنان است زيرا كه با بودنشان در اين عالم در هر روزى براى خود عذاب هاى گوناگون آخرتى تهيه مى كردند ، كه تمام حيات اينجا به يك روز عذاب و سختى هاى آنجا برابرى نكند .و اين مطلب براى كسانى كه ميزان عذاب و عقاب آخرت و اسباب و مسببات آنجا را مى دانند پر واضح است ، پس شمشيرى كه به گردن يهود بنى قريظه و امثال آن زده مى شد به افق رحمت نزديك تر بوده و هست تا به افق غضب و سخط .ممكن بود خداى تعالى فرعون را به صاعقه غضب بسوزاند ولى رحمت رحيميّه براى او ، دو پيامبر بزرگ چون موسى و هارون (عليهما السلام)فرستاد و در عين حال سفارش او را فرمود كه : با كلام نرم و لَيّن با وى گفتگو كنيد ، باشد كه ياد خدا افتد و از كردار خود و عاقبت كار بترسد .اين قانون امر به معروف و نهى از منكر است . اين كيفيت ارشاد كسى مثل فرعونِ دچار طغيان و ياغى گرى است ! !اكنون تو نيز كه مى خواهى امر به معروف و نهى از منكر كنى و خلق خدا را ارشاد نمايى از اين آيات شريفه الهيه كه براى تذكّر و تعلّم فرود آمده متذكر شو و تعليم بگير .با قلب پر محبت و دل باعاطفه با بندگان خدا برخورد كن و خير آنان را از صميم قلب طالب شو و چون قلب خود را رحمانى و رحيمى يافتى به امر و نهى و ارشاد قيام كن تا دل هاى سخت را برق عاطفه قلبت نرم كند.
منبع : برگرفته از كتاب جلوه هاي رحمت الهي استاد حسين انصاريان