ولي انبیا و فرهنگ پروردگار يك مسايل ديگري را مطرح كردند. فرهنگ پروردگار یک نفر را تربیت كرد که دغدغۀ همه دنیا را داشت.
مدت بسيار كمي مانده بود که امیرمؤمنان عليه السلام از دنیا برود، پس حضرت فرزندانش، حسن، حسین، عباس، محمد، عون، جعفر، زینب و کلثوم را صدا زد و گفت همه کنار بسترم بیایید كه من میخواهم وصیت کنم. آنچه ميخواهم از اين وصيت بيان كنم، تنها يك جمله از وصیت امیرمؤمنان عليه السلام است كه مخالف تمام فرهنگها و ايسمهايي است كه امروز بر جهان حاكم هستند. آن جملهاي كه حضرت به فرزندانش گفت: «وَ كُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً»[12]: عزیزان من! دشمن سر سختِ ظالم زورگو و یار واقعی مظلوم و حقوق غارت شدۀ مظلومان را از ظالمان بگیرید و به صاحبانشان پس بدهید.
این حرف فرهنگ دینداری است. البته، این یکی از آثار دينداري است.
منبع : پایگاه عرفان