از رسول خدا روايت شده:
«من كان يأمل ان يعيش غدا فانه يأمل ان يعيش ابدا:»
آن كه پيوسته آرزو دارد كه فرداى نيامده زنده بماند در آرزوى زندگى ابدى و هميشگى است.
امير مؤمنان ميفرمايد:
«اعلم يقينا انك لن تبلغ املك، و لن تعدو ا جلك، و انك فى سبيل من كان قبلك:»
يقين بدان كه هرگز به آروزهايت آنچنان كه ميخواهى نميرسى، و از زمان معينى كه برايت رقم خورده فراتر نميروى، و به همان راهى ميروى كه گذشتگانت رفتند.
و نيز از آن حضرت روايت شده:
«اتقوا باطل الامل، ضرب مستقبل يوم ليس بمستد بره، و مغبوط فى اول ليل قامت بواكيه فى آخره:»
از آروزى باطل و بيپايه بپرهيزيد، چه بسا كسى كه در آرزوى فردا بود، ولى آن را نيافت، و چه بسا كسى كه در ابتداى شب آرزوى وضع او را داشتند، ولى در پايان آن به حالش گريستند!
و نيز آن جناب فرمود:
«اتقوا خداع الآمال، فكم من مؤمل يوم لم يدركه، و بانى نباد لم يسكنه، و جامع مال لم ياكله:»
از آروزهاى فريبنده بپرهيزيد، بسا آرزومند روزى بهتر كه آن را نيافت، و بسا خانه بنا شده كه مالكش در آن ساكن نشد، و بسا مالى كه مال دوست گرد آورد و آن را نخورد.
امام عارفان، و پيشواى مؤمنان على (ع) فرمود:
«ان الامل يسهى القلب، و يكذب الوعد، و يكثر الغفل، و يورث الحسر:»
آرزو دل را دچار گمراهى ميكند، وعده دروغ ميدهد، غفلت زياد ايجاد مينمايد، و حسرت بر جاى ميگذارد.
و از آن حضرت روايت شده:
«اعلموا ان الامل يسهى العقل، و ينسى الذكر، فاكذبوا الامل، فانه غرور، و صاحبه مغرور:»
بدانيد، آرزو عقل را دچار انحرا ف و گمراهى ميكند، و حق را از ياد انسان ميبرد، پس آروز را دروغ پنداريد، كه آرزو فريبنده است و آرزومند فريبخورده.
حضرت صادق عليه السلام در د عاى خود در روز عرفه به پيشگاه حق عرضه داشت:
«اعوذ بك من دنيا تمنع الآخر، و من حيا تمنع خير الممات، و من امل يمنع خير العمل:»
خداوندا به تو پناه ميآورم از دنيائى كه مانع آخرت نيك ميشود، و از زندگى و حياتى كه مانع نيكو مردن ميگردد، و از آرزوئى كه سدّ كار خير ميشود.
امير مؤمنان ميفرمايد:
«الاوانكم فى ايام امل من ورائه اجل، فمن عمل فى ايام امله قبل حضور اجله فقد نفعه عمله و لم يضرره اجله:»
هشدار! كه شما در روزگار آرزوئى هستيد، كه مرگ در پيذ آن است، پس هر كسى در روزگار آرزومندى پيش از رسيدن مرگش بكوشد، كوشش به حال او سودمند خواهد بود، و مرگش زيانى به او نميرساند.
رسول خدا به ابن مسعود فرمود:
آرزويت را كوتاه كن «آراسته به آروزى مثبت باش»
جون صبح فرا رسيد به خود بگو: من روز را به شب نميرسانم، چون شب درآمد بگو: من تا صبح زنده نخواهم ماند، پسر مسعود بر جدا شدن از دنيا مصّمم باش، و لقاء خداوند را دوست بدار.
امام موحدان، امير مؤمنان ميفرمايد:
«من ايقن انه يفارق الاحباب، و يسكن التراب. و يواجه الحساب، و يستغنى عما خلّف، ونقيقر الى ما قدم كان حريا بقصر الامل و طول العمل:»
كسى كه قطع و يقين دارد از دوستان جدا ميشود، و در دل خاك خواهد رفت، و حسا ب و كتابى در دادگاه
حق پيش رو دارد، و آنچه بر جاى مينهد سودى به حالش نخواهد داشت، و به آنچه از خير و نيكى فرستاده محتاج است، سزاوار و شايسته است كه رشته آرزو را كوتاه، و دامنه عمل را گسترده نمايد.
امير مؤمنان به مسئلهاى كه در تاريخ زياد اتفاق افتاده و مردم را به اندوه سنگينى دچار نموده هشدار ميدهد:
«انقطع الى الله سحانه، فانه يقول: و عزتى و جلالى لاقطعن امل كل من يؤمل غيرى باليأس:»
فقط به خداوند سبحان دل ببند، كه حضرت حق ميفرمايد:
به عزت و جلالم سوگند كه اميد هر كس را به غير من اميد بندد به نوميدى تبديل ميكنم.
ايجاد آرزوهاى باطل و پوچ و به ويژه دستنيافتنى از ديگر برنامههاى شياطين و فرهنگ آنان است، شياطين اين روزگار زندگى، ابزار، زيور و آلات، و شكل شهرها را به صورتى درآوردهاند، و در اين زمينه به نحوى تبليغات ميكنند، كه دلها از آروزهاى فراوان ولى باطل وپوچ پر ميشود، و مشغوليتى براى مردم به ويژه نسل جوان ميسازد، كه آنان را از خدا و قيامت و فرهنگ ناب اسلام، و عمل صالح و اخلاق حسنه، و هزينه كردن عمر در مسير مثبت باز ميدارد، اين دشمن سوگند خورده اين مسئله را در كمال شدت اعلام نموده است: «ولا فينّهم».
منبع : پایگاه عرفان
