فارسی
پنجشنبه 09 فروردين 1403 - الخميس 17 رمضان 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه
0
نفر 0

روايات باب توكل‏

سعيم بر اين است كه روايات اين باب بسيار مهم اخلاقى را از معتبرترين كتاب حديث كافى شريف نقل كنم.

از حضرت صادق (ع) روايت شده:

«اوحى الله عزوجل الى داود مااعتصم بى عبد من عبادى دون احد من خلقى، عرفت ذلك من نيته ثم تكيده السماوات والارض و من فيهن الاجعلت له المخرج من بينهن، و مااعتصم عبد من عبادى باحد من خلقى عرفت ذلك من نيته الاقطعت اسباب السماوات و الارض من يديه واسخت الارض من تحته ولم ابال باى واد هلك:»

هيچ يك از بندگانم بدون توجه به احدى از مخلوقم به من پناهنده نشود و من قصد او را همين بدانم و بس، و سپس همه آسمان ها و زمين و هر كه در آنهاست براى او توطئه كنند جز آن كه براى او راه چاره از آنها را فراهم كنم.

و هيچ يك از بندگانم بدون توجه به من به احدى پناهنده نشود كه من قصدش را همين بدانم جز آن كه همه وسائل آسمانى و زمينى را از او قطع كنم و زمين را از زير پايش بكشم و باك ندارم در كدام وادى هلاك شود.

امام سجاد (ع) در ضمن داستانى از خودش ارزش و جايگاه توكل را به انسان تفهيم مى كند:

حضرت مى فرمايد: از خانه درآمدم تا به اين ديوار رسيدم، بر آن تكيه دادم، به ناگاه مردى كه دو جامه سپيد بر تن داشت در برابرم به من نگاه مى كرد، به من گفت: چرا تو را غمناك و حزين مى بينم؟ آيا براى دنياست كه رزق خدا در آن براى هر نيكوكار و بدكار آماده است، گفتم: براى دنيا غم و غصه اى ندارم، دنيا و رزق در آن چنان است كه تو مى گوئى.

گفت غم آخرت دارى؟ آخرت وعده اى است صادقانه و سلطانى مقتدر بر آن حكم فرماست گفتم بر آخرت هم غم ندارم زيرا آخرت چنان است كه تو مى گوئى.

گفت: پس غمت براى چيست؟ گفتم از آنچه نسبت به آن بيم دارم در ارتباط با فتنه ابن زبير است و آنچه مردم در آن گرفتار اند.

او خنده اى كرد و به من گفت: اى على بن الحسين آيا ديده اى كه كسى از خداوند درخواست كند و او اجابت ننمايد؟ گفتم: نه گفت: آيا ديده اى احدى بر خدا توكل كند و خدا او را كفايت نكند گفتم: نه گفت: آيا ديده اى كسى از خدا چيزى بخواهد و خدا به او عنايت نكند گفتم نه، سپس از ديده ام پنهان شد.

از حضرت صادق (ع) روايت شده:

«ان الغنى و العز يجولان فاذا ظفرا بموضع التوكل اوطنا:» «1»

بى نيازى و عزت در گردش اند، چون به نقطه توكل رسند آرام گيرند.

و نيز از آن حضرت روايت شده:

«ايما عبدا اقبل قبل مايحب الله اقبل الله قبل مايحب و من اعتصم بالله عصمه الله و من اقبل الله قبله و عصمه لم يبال لوسقطت السماء على الارض اوكانت نازلة نزلت على على الارض فشملتهم بلية كان فى حزب الله بالتقوى من كل بلية اليس الله عزوجل يقول

: ان المتق

ين فى مقام امين.»

هر بنده اى به آنچه خدا دوست دارد روى كند، خدا به آنچه بنده دوست دارد روى مى آورد، و هر كه به خداوند پناه برد خدا او را پناه دهد، و هر كه خدا به او روى مى آورد و وى را پناه مى دهد باكش نباشد كه آسمان بر زمين افتد يا بلائى فراگير كه همه مردم را فراگيرد نازل شود، او به وسيله تقوا در حزب خدا از هر بلا محفوظ است آيا نيست كه خداوند عزوجل مى فرمايد: به راستى اهل تقوا در مقام امنى قرار دارند؟

على بن سويد مى گويد: از حضرت موسى بن جعفر (ع) در تفسير آيه:

وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ

پرسيدم حضرت فرمود:

«التوكل على الله درجات: منها ان تتوكل على الله فى امورك كلها، فما فعل بك كنت عنه راضيا، تعلم انه لايألوك خيراً و فضلا و تعلم ان الحكم فى ذلك له، فتوكل على الله بتفويض ذلك اليه وثِق به فيها و فى غيرها:»

توكل بر خدا داراى درجاتى است، يكى از آنها اين است كه در همه امورت و كارهايت بر او توكل نمائى، و هر چه نسبت به تو انجام دهد راضى باشى و بدانى كه حضرت او در خيرخواهى براى تو كوتاهى نكند و توجه داشته باشى كه اختيار با اوست پس به واگذارى همه امور بر خدا توكل كن و به او اعتماد داشته باش چه در امورت و چه در امور ديگران كه به تو ارتباط دارد.

معاوية بن وهب از حضرت صادق روايت مى كند كه آن جناب فرمود:

«من اعطى ثلاثا لم يمنع ثلاثا: من اعطى الدعاء اعطى الاجابة، و من اعطى الشكر اعطى الزيادة، و من اعطى التوكل اعطى الكفاية ثم قال: اتلوت كتاب الله عزوجل و من يتوكل على الله فهوحسبه و قال: لئن شكرتم لازيدنكم وقال: ادعونى استجب لكم:»

به هر كس سه چيز دادند از سه چيز نسبت به او دريغ نكردند: به هر كه دعا دادند، براى دعايش اجابت مقرر كردند، به هر كس شكر گذارى عنايت شد به او فزونى نعمت بخشيدند، به هر كه توكل دادند كفايت امورش به او عطا شد، سپس فرمود: آيا كتاب خداوند عزوجل را خواندى:

«وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ:»

هر كسى بر خدا توكل كند خدا او را كفايت مى كند.

لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ

اگر شكر كنيد بر شما نعمتم را افزون كند.

ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ:

مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم.

 

 

 


منبع : پایگاه عرفان
0
0% (نفر 0)
 
نظر شما در مورد این مطلب ؟
 
امتیاز شما به این مطلب ؟
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب

توبهٔ واقعی
نام و لقب و كنيه زين العابدين
مؤمن تسليم خواسته ى خداست
همنشينان پاك وناپاک
خوشبختی دنیا و آخرت
مال حرام و کار خیر
مؤمن نسبت به دستورات پروردگار اهل چون و چرا نمی ...
دعا برای دختر دار شدن
انسان های متواضع
امام زمان(عج) مشتاق دیدار شما

بیشترین بازدید این مجموعه

مؤمن تسليم خواسته ى خداست
نام و لقب و كنيه زين العابدين
اسماعيل فرزند امام ششم و كاسب شراب‏خوار
همنشينان پاك وناپاک
مؤمن نسبت به دستورات پروردگار اهل چون و چرا نمی ...
توبهٔ واقعی
دعا برای دختر دار شدن
خودنگهداری
امام زمان(عج) مشتاق دیدار شما
رحمت و احسان خدا

 
نظرات کاربر

پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^