مرحوم آخوند ملا عباس يك هفته قبل از مرگش هم اين حرفها را مى زد. فرزندش با قلم خودش نوشته، يك هفته قبل از مرگش به پيغمبر و ائمه اطهار عليهم السلام رو در رو سلام كرد، يعنى خدا چشمش را باز كرده بود. مى گويند: فلانى چشم برزخى دارد يعنى آنچه ديگران نمى بينند او مى بيند، كه همه هم مى توانند چشم برزخى پيدا بكنند، البته براى ديدن حقايق نه براى ديدن اسرار مردم! خداوند متعال بزرگوارتر از اين است كه چشمى به افراد بدهد كه اسرار مردم را ببينند، آبروى مردم پيششان برود! خداوند متعال بر هر گنهكارى حرام كرده كه گناهش را براى ديگران تعريف كند! فرموده: به خودم بگو! براى چه آبرويت را پيش ديگران بريزى؟
سلام مى كند به فاطمه زهرا و مى بيند، بعد خطاب به زينب كبرى عليهاالسلام مى كند، مى گويد: خانم! من در دوره عمرم خيلى براى شما گريه كردم! مگر گريه بر زينب كبرى مورد نظر است؟ شخصيت مگر تا كجاست؟
اين را از زبان حضرت زهرا عليهاالسلام بشنويد: دختر پيغمبر مى گويد: زينب تازه راه افتاده بود، من بلند شدم رفتم خانه پيغمبر، گفتم: يكى دو روز است چيزهاى عجيبى از اين دختر مى شنوم! فرمود: فاطمه جان! چه مى گويد؟ گفت: زينب زياد به حسين خيره مى شود! حسين مى خواهد بيرون برود زار زار گريه مى كند! به او مى گويم مادر الان بر مى گردد، ...
اين ارزش را بايد با گناه و معاصى معامله كرد؟ اين ارزش را بايد با شهوات حرام معامله كرد؟ انسان چه جايگاهى در اين عالم خلقت دارى؟
آيا ارزش هايى كه بر اثر خلاف و عصيان كم كردى، مى توانى دوباره به قيمت برسانى؟ قرآن مى فرمايد: مى شود! چگونه؟
« قُلْ يَـعِبَادِىَ الَّذِينَ أَسْرَفُواْ عَلَى أَنفُسِهِمْ لاَ تَقْنَطُواْ مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ »
وقتى به غفور و رحيم برمى گردى مى توانى خودت را به ارزش برسانى، چقدر كريم و عظيم هستى!
كسانى كه محكوم به قصاص و اعدام شوند، به امام صادق عليه السلام مى فرمايد: «قيامت هم خدا اينها را عذاب مى كند؟ مى فرمايد: خداوند كريم تر از آن است كه جرم بنده اش را دو بار جريمه كند! همان يك بارى كه در دنيا جريمه شد پاكش مى كند!»
ولى امام زين العابدين عليه السلام مى فرمايد: «اينقدر با من مدارا كرد كه من يك عمر است گناه كردم، خيال مى كنم تو از من حيا مى كنى! جورى با من رفتار كردى انگار تو از من حيا مى كنى!»
منبع : پایگاه عرفان
