کسی که گناه می کند و توبه نمی کند عین ستم بر خویش می کند
اگر توبه نکردن گنهکار به علت مایوس بودنش از رحمت خدا باشد باید بداند که یاس از رحمت ، جز اخلاق کافران نیست.اگر روى گردانى گنهکار از توبه به تصوّر این معنى باشد که خداوند قدرت بر آمرزش او را ندارد ، باید بداند که این حالت از اخلاق یهود عنود است.اگر روى گردانى گنهکار از توبه ، محصول تلخ تکبر او نسبت به حضرت حق و جرات او نسبت به خداوند مهربان و اسائه ى ادب او نسبت به ربّ کریم باشد ، باید بداند خداوند عزیز اینگونه مردم متکبر و جرى و بى ادب را دوست ندارد و کسى که مورد محبّت خدا نباشد ، نجاتى در دنیا و آخرت براى او نیست.گنهکار باید بداند روى گردانى از توبه ، در حالى که باب توبه باز و انجام توبه همراه با شرایطى که دارد ممکن ، و خداوند مهربان توبه پذیر است ، عین ستم بر خویش و ظلم به حقایق عالى ملکوتى است .
. . . وَمَن لَمْ یَتُبْ فَاُولئِکَ هُمُ الظَّالِمُونَ .
و آنان که ( از زشتى ها ، گناهان ، ستمکاریها ، تجاوزات ، ترک واجبات ، خوردن مال حرام ، تهمت ، غیبت ، فساد اخلاق ) توبه نکردند و به حضرت محبوب باز نگشتند ، از ستمگرانند .
اِنَّ الَّذِینَ فَتَنُوا المُوْمِنِینَ وَالمُوْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ یَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِیقِ .
همانا کسانى که مردان و زنان باایمان را گداختند ، سپس توبه نکردند ، عذاب جهنم و عذاب سوزنده را سزاوارند .
برگرفته از کتاب توبه آغوش رحمت
