امام صادق (ع) ثروتمند منهاي طرحهاي قرآن را به عنوان دشمنان ياد کرده است. ثروتمندان اگر ميخواهيد دشمن باشيد، اينجا به شما کاري ندارد. سر امام حسين (ع) را به نيزه کردند، خدا هيچ برخوردي نکرد؛ چرا؟ چون دنيا دار عمل است؛ چه انسان عمل مثبت يا منفي انجام دهد، خدا راهش را نميبندد. ميگويد: هر چه مثبت ميخواهي انجام بدهي، انجام بده؛ ولي اينجا از من توقع مزد نداشته باش؛ چون مزد من اقيانوس است و ظرف تو استکان. من اقيانوس را که نميتوانم در استکان برايت بريزم. يک مقدار صبر کن، به آخرت بيايي که استعداد اين پاداش را داشته باشي. اگر کسي سر امام حسين (ع) را به نيزه بزند، راحت چهل منزل هم ميبرد؛ اما پس از گذشت زماني به دست مختار ثقفي ميسپارم كه او را اين طرف بفرستد تا جريمهاش کنم؛ چون اگر بخواهم در دنيا جريمهاش کنم، به اندازۀ يک استکان ميتواند عذاب بچشد؛ ولي من در آخرت درياوار، او را عذاب خواهم كرد.
امام صادق (ع) ميفرمايد:
«ما مدّوا اعينهم الي ما متّع الله به الاعداء من زهرة الحياة الدنيا و نعيمها»
اهل توحيد با دشمنان، چشم و همچشمي ندارند.
اهل توحيد در شکل زندگي با دشمنان خدا هماهنگ نيست؛ زندگي آنها دو گونه است. اما جملۀ بعد كه اهل خدا چه درون گستردهاي پيدا کردهاند که در همت و در ارزيابي نمونه ندارند:
«و كانت دنياهم أقل عندهم مما يطئونه بارجلهم»
اهل توحيد چون از خدا پر هستند، کل سرمايه را گرفتنهاند؛ يعني قلب، خزانه و حرم الله است. کل ثروت الآن نزد آنان است و اين ثروت، صفات حق است. ميگويند: «لا معين الا الله»؛ ياري در اين عالم جز خدا وجود ندارد. هر چه در اين عالم است، ابزار و لشکر خداست.
تمام دلها و ابزارها دست اوست. این میگوید محبوب من به ياري تو نياز دارم ؛ او هزاران دل را يک مرتبه آماده ميکند و ميگويد: بندهام را ياري کنيد. هزاران عنصر را هماهنگ ميكند و ميگويد: بندهام را ياري کنيد. «لا معين الا الله» واقعاً هم همين است.
منبع : پایگاه عرفان