و اما جملۀ دوم:
«وَ كَانَتْ دُنْيَاهُمْ أَقَلَّ عِنْدَهُمْ مِمَّا يَطَئُونَهُ بِأَرْجُلِهِمْ»
چرا؟ چون دنيا را تمام‌شدني مي‌بينند و ماندن در دستشان را هم وبال مي‌دانند. لذا امام صادق (ع) مي‌فرمايد: تمام مواد عنصري در اين دنيا پيش آنان از خاکي که با کفش رويش مي‌گذارند، کم‌تر است. چون خلئي ندارند.
آن کس که تو را شناخت جان را چه کند
فرزنـد و عيـال و خانمـان را چـه کنـد
ديوانـه کنـي هــر دو جهــانش بخشـي
ديـوانۀ تـو هـر دو جهــان را چـه کنـد
او چه کند؟ کجا مصرف کند؟ جز اين است که بايد خرج تو کند؛ چون هيچ جاي ديگر نمي‌ارزد که خرج کند.
منبع : پایگاه عرفان
