او ميداند با بندگانش چگونه معامله کند. آنان فقط نگاهشان به رزّاقيت است فرقی ندارد که کم باشد، یا متوسط یا فراوان. اگر شد بيشتر هزينه ميکنند و اگر نشد، هر چه او صلاح بداند. آنان به اوصاف و اسماي حسني تکیه دارند. در قرآن ميخوانند:
(وَ فِي السَّماءِ رِزْقُكُمْ وَ ما تُوعَدُون* فَوَ رَبِّ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ ما أَنَّكُمْ تَنْطِقُون)
روزيتان نزد من و در آسمان است. حالا در علم حق يا در آسمان طبيعت است.
براي اينکه محكمكاري كنم، سوگند ياد ميكنم كه تا زندهاي رزق تو را ميدهم. موحدان به کم و متوسط و زياد روزی، کاري ندارند. بقيه هم در طمع و حرص مسابقه ميدهند. وقت ندارند نماز جماعت يا مسجد يا عيادت مريض بروند و يا به مستحقي رسيدگي كنند. ميلياردها تومان جمع ميکنند؛ بعد از خستگي زياد، قلب يک مرتبه ميايستد؛ پولها براي ورثه ميماند و بدنش را به قبرستان تحويل ميدهند.
منبع : پایگاه عرفان