زیارت، نشانه وفای به عهد
زیارت اهل بیت علیه السلام علاوه بر احترام، نوعی اظهار ارادت و تجدید عهد با حضرات معصومین علیه السلام است. زائر ضمن اعلام تبعیّت از ولی خدا از طریق زیارت، یاد و خاطره اولیای الهی را گرامی می دارد. حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام می فرمایند: «برای هر امامی بر گردن دوستان و شیعیانش پیمانی است که به جای آوردن زیارت از مصادیق وفای به عهد و به جای آوردن حقّ محسوب می شود. بر این اساس کسی که از روی میل و رغبت، امام خود را زیارت کند امید آن است که در روز قیامت از شفاعت او برخوردار شود.
زیارت چیست؟
زیارت وادی محبّت و شوق است؛ نمودی از احساس متعالی و ترجمان پیوند قلبی است. فیض «حضور» در کنار اولیای خدا، زائر را از کیمیای «نظر» برخوردار می سازد. زیارت الهام گرفتن از اسوه ها و تعظیم شعائر و تقدیر از فداکاری ها و تجلیل از پاکی هاست و زائر در برابر آیینه تمام قدّ فضیلت ها می ایستد تا عیار خود را در آن بسنجد و خود را در برابر «میزان» قرار می دهد تا کم و کاستی خود را جبران کند. زائر مهمان مائده معنوی اولیاء اللّه است و زیارت تجدید پیمان و میثاق «ولایت» با رهبری است؛ سفر با کاروان اشک و بر محمل شوق و سوار شدن بر موج عرفان و بُراق عشق است.
دعای پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) به زائر امام حسین علیه السلام
معاویة بن وهب می گوید: روزی امام صادق علیه السلام به من فرمودند: «ای معاویه به سبب ترس و وحشت [از دشمنان[ زیارت قبر امام حسین علیه السلام را ترک مکن؛ زیرا هرکس زیارت آن حضرت را ترک کند دچار حسرتی بزرگ می شود و همواره آرزو می کند که ای کاش در کنار قبر آن حضرت باشد و بتواند فراوان به زیارتش برود. آیا دوست نداری که خدا تو را در زمره کسانی ببیند که حضرت رسول صلی الله علیه و آله وسلم و حضرت علی علیه السلام و حضرت فاطمه علیهاالسلام و سایر ائمه اطهار علیه السلام در حقّشان دعا می کنند؟»
فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام
درباره تبیین فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام تعابیر زیادی از اهل بیت علیه السلام وارد شده است. حضرت باقر علیه السلام می فرمایند: «شیعیان ما را به زیارت حضرت حسین بن علی علیه السلام توصیه کنید؛ چون زیارت آن حضرت روزی را زیاد و عمر را طولانی و بدی ها را دفع می کند». امام صادق علیه السلام می فرمایند: «کسی که امام حسین را در حالی که به حقّ آن حضرت عارف است زیارت کند، روزی اش وسعت پیدا می کند و خداوند متعال در دنیا بر شادی او می افزاید».
امام حسین علیه السلام کیست و چه کرد؟
... ای فرزند رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم ... گواهی می دهم که به قسط فرمان دادی. تو بسیار راست گو و درست کاری و در آنچه مردم را به آن فرا خواندی صادقانه و با اخلاص عمل نمودی. تو خون خدا در روی زمینی. گواهی می دهم که خیرخواهی برای همگان را به نهایت رساندی و در راه خدا به جهاد پرداختی و او را با اخلاص کامل عبادت کردی. خداوند بهترین پاداش را به تو عنایت کند.
راه رسیدن به خدا
... هرکس خدا را اراده کند از شما آغاز می کند و خداوند به یاری شما غیر واقع و دروغ را برطرف می سازد و گرفتاری ها را دور می سازد... به واسطه شما هرچه را بخواهد محو یا ثابت دارد و به واسطه شما خواری را از ما برمی دارد و به برکت وجود شما زمین و آسمان و نعمت های خود را بر بندگان خدا عرضه می کند و غم و اندوه ها را می زداید.
ای برپای دارنده نماز
... سلام بر تو ای شهیدی که فرزند شهیدی؛ درود بر تو ای ولی خدا و فرزند ولیّ اش و ای حجّت خدا و فرزند حجّت اللّه. شهادت می دهم که تو نماز را برپا داشتی و زکات را پرداختی و امر به نیکی و معروف کردی و از منکر و زشتی ها همگان را باز داشتی و با دشمنانت [که دشمن خدایند] به جهاد پرداختی و اینک شهادت می دهم که هم سخن مرا می شنوی و هم جوابم را می دهی. تو حبیب خدا و دوست و برگزیده اویی. مولای من به حق جدّت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم و به حق پدرت، وصیّ رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم ، و به حق مادرت، سرور بانوان هر دو جهان، شفیع من در درگاه خداوند عزّ وجلّ باش.
ای نور جاودان
درود بر تو ای بنده شایسته و پاک و مطهّر خدا. به امری شهادت می دهم که امیدوارم در روزی که تو شفاعت می کنی مرا به تو نزدیک سازد. شهادت می دهم که تو نمردی و به فیض بزرگ شهادت نایل آمدی و به برکت حیات جاودان تو که در نتیجه شهادت به آن دست یافتی دل های همه شیعیان تو نیز زنده است. گواهی می دهم که تو آن نور هدایت خداوندی که هرگز خاموش نشده و تا ابد خاموش نخواهد شد. تو آن جلوه خدایی که تاکنون نابود نشده و بعد از این نیز هرگز نابود نخواهد شد. هرگز خوار نبودی؛ چون خداوند تو را عزیز ساخته است و هیچ وقت مغلوب نشدی چون خداوند یاور و مددکار تو بوده است.
درود بر تو ای پهلوان مسلمانان
یا ابا عبداللّه درود خدا بر تو باد. سلام بر تو ای قهرمان همیشه پیروز اسلام و مسلمین. ... ای مولای من گواهی می دهم تو آن نوری هستی که هرگز در طول تاریخ آلودگی های جاهلیّت تو را آلوده نساخته است. شهادت می دهم که تو از ارکان مسلمانان و استوانه های محکم دین و دژهای مستحکم انسان های با ایمان هستی و شهادت می دهم که تو امام نیک رفتار و با تقوا و نشانه رستگاری و ریسمان محکم هدایت الهی و حجّت خدا بر اهل دنیایی.
شهید اشک و اسیر سختی ها
درود بر تو ای پسر مظلوم علیّ مرتضی؛ ای عزیزی که شهید اشک و گرفتار رنج و سختی هایی. پروردگارا گواهی می دهم که او [حسین بن علی علیه السلام ] ولیّ و فرزند ولیّ و برگزیده توست. در رعایت و حفظ و پاسداری از حقّ بردبار بود. تو او را با کرامتت گرامی داشته ای و پایان عمر او را شهادت در راه خودت قرار داده ای و او را از انسان های بزرگوار و رهبران شایسته قرار دادی و گرامی اش داشتی به پاکی در تولّد، و او را وارث علوم و فضیلت های پیامبرانت ساختی و بر خلق خودت حجّت قرار دادی. او در دعوتِ مردم به حق حجّت را تمام کرد و خیراندیشی نمود و حتی خون خودش را در راه تو نثار کرد تا بندگان تو را از نادانی و سرگردانی نجات دهد.
حجّت آشکار الهی
شهادت می دهم که تو حجّت آشکار خداوندی، آنچه از طرف خداوند مأمور ابلاغش بودی به مردم ابلاغ کردی و برای حفظ حقّ قیام کردی و حقانیّت احکام الهی را تأکید فرمودی و در این راه هیچ گونه سستی از خود نشان ندادی... گواهی می دهم که جهاد در رکاب تو جهاد بزرگی است. حقّ با تو و به سوی تو است و تو اهل حقّ بلکه مرکز آن هستی. میراث نبوّت نزد تو و اهل بیت توست... هم چنین شهادت می دهم که دعوت تو حق بوده است و سایر دعوت کنندگان به غیر از تو فاسد و ناحق بوده اند و شهادت می دهم که خدا حق و آشکار است.
بخشی از عمل کردهای امام حسین علیه السلام از دید زیارات
1. قَدْ اَقَمْتَ الصَّلاةَ؛ نماز را به پا داشتی.
2. آتَیْتَ الزَّکاة؛ زکات دادی.
3. اَمَرتَ بالمعروف؛ امر به معروف کردی.
4. نَهَیْتَ عَن المُنْکَر؛ از منکر مردم را نهی نمودی.
5. جاهَدْتَ فی سَبیلِ اللّه؛ در راه خدا جهاد کردی
6. دَعَوْتَ اِلی سَبِیلِ رَبِّکَ بِالحِکْمَةِ وَ المَوعِظَة الحَسَنَة؛ با بیانی که مشتمل بر حکمت بود و با موعظه ای که پسندیده بود مردم را به راه خدا فرا خواندی.
7. عَبَدْتَ اللّه مُخْلِصا؛ خدا را خالصانه پرستش کردی.
8. بَلَّغْتَ عَنِ اللّهِ ما اَمَرَکَ بِهِ وَ لَمْ تَخْشَ اَحَدا غَیْرَهُ؛ آنچه از جانب خدا مأمور به ابلاغش بودی ابلاغ کردی و از احدی غیر از خدا هراسی به دل راه ندادی.
9. بَلَّغْتَ وَ نَصَحْتَ وَ وَفَیْتَ وَ وافَیْتَ؛ رسالت الهی را به جای آوردی و مصلحت بندگان را بیان کردی و به عهد خود وفا فرمودی.
سلام بر به خون غلطیده
سلام بر کسی که در راه خدا به خون خود غلطید؛ سلام بر عزیزی که حرمت اونادیده گرفته شد؛ سلام بر پنجمین فرد از آل عبا؛ سلام بر غریبِ غریبان و سیّد شهیدان عالم؛ سلام بر کسی که به دست بدکاران و زنازادگان کشته شد؛ درود بر ساکن صحرای کربلا؛ سلام بر امامی که فرشتگان در شهادتش بر او گریستند؛ سلام بر کسی که فرزندان او پاک ترین افراد جهانند؛ سلام بر پیشوای دین؛ سلام بر حجّت پروردگار عالمیان؛ سلام بر تو و فرزندان شهیدت؛ سلام بر آن مظلومی که بدون یاور ماند؛ سلام بر رهبری که پیمانش را شکستند و احترام او را نادیده گرفتند؛ سلام بر آن مظلومی که به ستم خون او را بر زمین ریختند؛ سلام بر شهیدی که با خونِ زخم هایش غسل داده شد؛ و سلام بر تشنه لبی که با جام های تیر و تیغ سیراب گشت.
روشنی بخش جاده های صلاح و نیکی
سلام بر سپیدموی غرقه به خون، اگر روزگار زندگانی ام به تأخیر افتاد و مقدّرات مرا از یاری تو باز داشت و در مقابل دشمنانت نتوانستم جهاد کنم، ولی در مصیبت هایی که بر تو وارد شد هر صبح و شام به گونه ای گریه می کنم که به جای اشک از دیدگانم خون جاری شود. گواهی می دهم که از خداوند فرمان بردی و هرگز از دستور او سرپیچی ننمودی و با چنگ زدن به ریسمان الهی او را خشنود ساختی و خشیت او را به دل گرفتی و به درخواست های او پاسخ مثبت دادی. سنّت های الهی را پاسداری کرده، راه های خیر و نیکی را روشن ساختی و در راه خدا به بهترین وجه جهاد و تلاش کردی. همواره مطیع پروردگار عالم و پیرو جدّت رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم بودی و در طول زندگانی با برکتت برپا دارنده اساس دین و در هم کوبنده ریشه سرکشی و بر هم زننده بساط سرکشان و آشوبگران و نصیحت گر امّت اسلام بودی...
تأثیر فاجعه کشته شدن امام حسین علیه السلام
وای به حال سرکشان گنه کار که با کشتن تو در حقیقت اسلام را از بین بردند و نماز و روزه را تعطیل کردند و سنّت ها و احکام الهی را زیر پا نهادند و پایه های ایمان را نابود کردند و در ترویج فساد و دشمنی و کینه توزی تا می توانستند کوشیدند وقتی کشته شدی انتقام خون محبوب رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم بر زمین ماند و کتاب الهی به حال خود رها شد و در یک کلام به حقّ خیانت شد. با کشته شدن تو گویی تکبیر و حلال و حرام از میان رفت. پس از تو بدعت ها و کفر و بی دینی ها و تبعیّت از خواهش های نفسانی و گم راهی ها و آشوب های باطل و بیهودگی ها علنی شد.
منبع : پایگاه حوزه
