نكتۀ سوم: تسبيح و حمد موجودات

ممکن است براي اکثر مردم دنيا اين نکته نامعلوم باشد، ولي در آينده معلوم مي‌شود. مقدمات روشن شدن اين حقيقت قرآني آماده شده است كه در کتاب‌هاي علمي به يک گوشۀ اين حقيقت اشاره کرده‌اند. ولي در بيان خود پروردگار، آيه نکره در سياق نفي است:

(وَ إِنْ مِنْ شَيْ ءٍ إِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ)

چيزي را در اين عالم پيدا نمي‌کنيد، مگر اين‌که (يُسَبِّحُ بِحَمْدِه)؛ یعنی هر موجودی پيوسته و بدون قطع، خدا را تسبيح و حمد مي‌کند. تك تك اتم‌ها و نوترون‌ها و الکترون‌ها و تمام ذرات معلق در عالم، تمام نباتات و حيوانات و تمام عناصر ساختمان وجود انسان، گرچه کافر باشد، همگي در تسبيح و حمد هستند.

معني‌ اين آیه آن است که تمام موجودات، داراي شعور هستند و تمام موجودات خدا را مي‌شناسند. تمام موجودات به سبب شناخت نسبت به پروردگار، تسبيح و حمد مي‌گويند؛ جاهلانه تسبيح نمي‌گويند بلکه عالمانه و با معرفت تسبيح مي‌گويند.

موجودات با شعور آفرينش تحت فرماندهي حکيمانه مالک خود هستند. به عبارت ديگر، تمام موجودات عالم ابزار دست يک نفر هستند؛ و او يا فرمان مي‌دهد يا نهي مي‌کند. آن‌گاه به متکبران بايد بگوييم که شما در مقابل فرماندهي او نسبت به کل موجودات عالم، چه هستيد؟ چه داريد و چه کار مي‌توانيد بکنيد؟ اين‌که قدرت يا ميدان و اسلحه‌ و پولي در اختيار شما است، و شما به زعم خود هر کاري دلتان مي‌خواهد می‌کنيد؛ اما اين مسخره کردن خدا نسبت به شما است:

(اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَ يَمُدُّهُمْ)

خدا مسخره‌تان مي‌کند و تمام عالم به وضع شما مي‌خندند. همۀ ابزار در دست او است؛ او فرمان مي‌دهد که محبت مرا انتخاب كنيد و او فرمان مي‌دهد که خشم مرا انتقال دهيد.