باز می آید نوایی آشنا از سعید سلیمان پور ارومی

بـــــــــــــاز می آید نوایی آشنا                          کربلا ای کربلا   

می رسد بر گوش من بانگ درا                         کربلا ای کربلا

کاروان عشـــــــق در دشت بلا                          کربلا ای کربلا

* 

بنگر آنســــــو زاده ی امّ البنین                           ماه رخشان زمین

غرق خون از تیرهای کفــر و کین                       باز آنسوتر ببین

دستهـــای عشــــق را از تن جدا                         کربلا ای کربلا

* 

در محاق خون ببین رخسار ماه                         خیمه ها در اشک و آه

ضجّه ی   لب تشنگـان بی پناه                           طفلکان بیگناه

عرشیان با ضجّه هاشان همنوا                          کربلا ای کربلا

 *

کربلا از شبـــــــه پیغمبــــر بگو                          تالی حیدر بگو

زان یل بشکــــوه و  نام آور بگو                        از علی اکبر بگو

چون پدر یاریگـــــــــــر دین خدا                          کربلا ای کربلا

 *

 نوجوانی مردتر از هر چه مرد                               جان او آمد به درد

از امـــامش یافت تا اذن نبرد                                 حمله ای جانانه کرد

نعره زد: این است پور مجتبی                                کربلا ای کربلا

* 

 داستان عشق را از ســــر بگو                          از غمی دیگر بگو

شمّه ای از آن گــــــل پرپر بگو                            از علی اصغر بگو

از گلــــــــوی پاره از تیر جفــــا                             کربلا ای کربلا

***

عصر عاشــــورا سکوتی مرگبار                       لحظه هایش سوگوار

خسته و آشفته یــــــــــال و بیقرار                       ذوالجناح بی سوار

باز می گردد به ســــوی خیمه ها                        کربلا ای کربلا...