در قرآن آيات متعددي وجود دارد كه براساس روايات بسياري كه از امامان (ع) به دست ما رسيده ، تأويل آن آيات ، يعني معني باطني آن آيات به حكومت جهاني حضرت مهدي (ع) اشاره مي كند ، مانند : آيات 5 و 6 سوره قصص، 56 سوره نور ، 105 انبياء ، 33 توبه ، و 9 صف .
به عنوان نمونه در آيه 5 سوره قصص مي خوانيم :
و نريد ان نمن علي الذين استضعفوا في الارض و نجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثين.
‹‹ما بر اين اراده كرديم كه به مستضعفان نعمت فراوان بخشيم و آنها را پيشوايان و وارثان روي زمين قرار دهيم.››
ظاهر اين آيه مربوط به حضرت موسي و فرعونيان است ، ولي معني باطني آيه ، اشاره به حكومت حضرت مهدي (ع) است .
امیر مومنان علي (ع) فرمود : ‹‹منظور از مستضعفان در اين آيه كه خداوند آنها را رهبران مردم قرار مي دهد ما خاندان هستيم ، خداوند مهدي اين خاندان را مي فرستد ، و آنها را عزت مي دهد و دشمنانشان را ذليل و خوار خواهد كرد.››
در نهج البلاغه ، نيز به اين مطلب اشاره شده است ، آنجا كه امير مومنان علي (ع) فرمود :
لتعطفن الدنيا علينا بعد شما سها عطف الضروس علي ولدها :
‹‹دنيا پس از چموشي ، همچون شتري كه از دادن شير به دوشنده اش خودداري مي كند و آن را براي بچه اش نگه مي دارد ، به ما روي مي آورد.›› سپس آيه مذكور را خواند .
منبع : سایت عاشورا
