همه شرایع آسمانی بعد از حضرت ابراهیم(ع) را به یک معنا آیین ابراهیمی می خوانند الان مسلمانان، مسیحیان و یهودیان ، پیرو دین حنیف ابراهیمی نیز شمرده می شوند. این مسیله نافی پیروی از پیامبران بعد از حضرت ابراهیم(ع)نیست؛ بلکه مقصود از "آیین ابراهیم" همان آیین توحید و یکتاپرستی است و شاید اشتهار آن به جهت بروز و جلوه بسیار نیرومند توحیدی آیین حضرت ابراهیم(ع) و نقش برجسته آن در مبارزه با مظاهر شرک می باشد؛ هرچند انبیای پیشین و پسین نیز موحد بوده اند. در عین حال گاه شرایط اجتماعی، یکی از جلوه های اولیای دین و یا تعالیم آن رابارزتر و آشکارتر می کند. همین مسیله در مورد یکتاپرستی صادق است ؛ یعنی ، تاثیر تاریخی حضرت ابراهیم(ع) دراین مسیله ، بسیار گسترده و شفاف است و همین باعث شده که همه یکتاپرستان پس از آن حضرت را ، ابراهیمی می خوانند.
نکته دیگر این که اگر پیامبراکرم(ص) به عنوان عیسوی مشهور می شدند ، چه بسا این مسیله باعث می شد که انحرافات پدید آمده در دین مسیح(ع) نیز به ایشان چسبانده و یا چنان تبلیغ می گردید که پیامبر اسلام(ص) شریعت خود را از متون مسیحی دریافت کرده و با دستکاری هایی ادعای نبوت نموده است.
نکته سوم این که دلیلی وجود ندارد که پیامبراکرم(ص) لزوماً می بایست مانند دیگران پیش از بعثت از آیین مسیح پیروی کند ؛ زیرا برحسب برخی از شواهد آن حضرت پیش از رسالت نیز نبی بوده اند ؛ یعنی به ایشان به گونه ای هرچند به صورت الهام و یا در خواب حقایق غیبی وحی می شده و روح القدس همراه ایشان بوده است و براساس وظایف خاصی که خداوند از ایشان می خواسته ، عمل می کرده اند ، لیکن در چهل سالگی به "رسالت" ـ نه نبوت ـ مبعوث گردیدند ؛ یعنی ، علاوه بر نبوت؛ فرشته وحی و پیک الهی برایشان فرود آمد و اولویت تبلیغ و دعوت اجتماعی به سوی آیین جدید الهی را بر دوش او نهاد.حضرت علی (ع) در خطبه قاصعه فرمود: و لقد قرن الله به صلی الله علیه و آله من لدن ان کان فطیما اعظم ملک من ملایکته یسلک به طریق المکارم و محاسن اخلاق العالم لیله و نهاره... خداوند از آن زمان که حضرت محمد از شیر گرفته شد، بزرگترین فرشته از فرشتگان خود را همنشین او ساخت و این فرشته شب و روز آن حضرت را به مکارم و اخلاق خوب جهانی هدایت می کرد. بچه ای که از دوران بچگی تحت تربیت بزرگترین فرشته قرار بگیرد. به بالاترین مقامات الهی نایل می گردد و کسی که به آن مقامات رسید، حقایق غیبی برای او مانند محسوسات این جهان، محسوس ومکشوف می گردد.علامه مجلسی می گوید: از آن زمانی که حضرت محمد به رشد عقلی رسید پیامبر بود.و از جانب خدا توسط فرشته ای به نام روح القدس مورد تایید بود. آن حضرت در همان زمان و قبل از بعثت صدای فرشته را می شنید وخداوند با آن حضرت سخن می گفت و پس از آن که به چهل سالگی رسید، مبعوث گردید و پس از آن فرشته را می دید و قرآن بر اونازل شد.
میرزای قمی در "قوانین" می گوید: حق این است که پیامبر اسلام پیش از بعثت بر اساس دین خودش عبادت می کرد چون آن حضرت از همه پیامبران برتر است و اگر پیامبراسلام تا چهل سالگی پیامبر نباشد در این صورت حضرت عیسی، و حضرت یحیی از آن حضرت برتر خواهند بود. چون آن دو در بچگی پیامبر بودند.ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه آورده است:حضرت امام باقر علیه السلام فرمود: خداوند بر همه پیامبران خود فرشتگان را گماشته است. ماموریت این فرشته‌ها محافظت از اعمال آنها و تبلیغ رسالت می باشد . خداوند از آن زمان که حضرت محمد از شیر گرفته شد، فرشته بزرگی را بر آن حضرت گماشت. این فرشته آن جناب را به سوی خیرات و اخلاق خوب هدایت می کرد و از بدیها و اخلاق بد باز می داشتند و همین فرشته بود که پیش از آنکه آن حضرت به درجه رسالت برسد او را با "السلام علیک یا رسول الله" صدا می کرد و پیامبر هنوز جوان بود که با این جمله صدا زده می شد.
