پروردگار متعال در سوره احزاب مى فرمايد: يك عده اى هستند كه زندگى و حيات را در همين چهارچوب مادى و دنيايى مى بينند و كارى به مسائل پشت پرده و مسائل آخرت و بعد از مرگ ندارند.
به قدرى هم دلمرده هستند كه اگر درباره اين مسائل با آنها صحبت بشود، اهل قبول كردن نيستند. مردگانى به صورت زندگان هستند.
اين مطلب را چند بار خداوند در قرآن مجيد در سوره انعام و فاطر و سوره هاى ديگر فرموده است.
« وَ مَآ أَنتَ بِمُسْمِعٍ مَّن فِى الْقُبُورِ »
مگر مى شود كسى حرفش را به قبرستان ببرد و به مرده در قبرستان بشنواند كه من چه دارم مى گويم؟
بدنى كه روحش را از دست داده و گوشش سر جايش هست، ولى آن نيرويى كه صدا را مى گرفت و مى فهماند، آن را ندارد.
با مرده چه صحبتى مى شود كرد؟ به پيغمبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد: با صاحبان اين گونه گوشها كه دلشان مرده و چراغ جانشان خاموش شده، چه مى شود گفت؟ مگر قبول مى كنند؟ ابولهب عموى پيغمبر صلى الله عليه و آله، عتبة بن ربيعه و ابوجهل مگر قبول كردند؟
منبع : پایگاه عرفان
