شخصى به محضر مبارك حضرت صادق عليه السلام عرض كرد : من از شما استخاره مى خواهم . حضرت به چه صورت استخاره مى كرده اند ، نمى دانم . آيا در آن زمان استخاره با قرآن معمول بوده يا نه؟ كه بعيد به نظر مى رسد .
در هر صورت ، به هر كيفيتى بوده ، امام صادق عليه السلام استخاره كردند و به او فرمودند : اين استخاره اصلاً خوب نيست . كارى كه مى خواهى انجام دهى ، انجام نده .
چند ماه بعد ، همين شخص خدمت امام عليه السلام آمد و عرض كرد : يابن رسول الله ! من همانى هستم كه از شما درخواست استخاره كردم و شما فرموديد : اين كار را انجام نده . من به طور اتفاقى به استخاره گوش ندادم و كار خود را انجام دادم . كارم اين بود كه جنسى را به منطقه شام بردم و فروختم و ده هزار درهم سود كردم .
امام صادق عليه السلام فرمودند : استخاره من بيهوده نبوده ، بلكه كاملاً درست بوده است . عرض كرد : مگر در اين كار من چه عيبى بود ؟ حضرت فرمودند : روزى از اين سفر طولانى نماز صبح تو از دست رفت و قضا شد . تمام سود اين تجارت ، با هر چه پول در اين دنياست ، اگر صدقه بدهى ، آن دو ركعت نماز از بين رفته را جبران نمى كند ؛ زيرا جايگزين ندارد .(منبع : پایگاه عرفان
