عزلت از گناهان شخصى‏

عزلت و هجرت از گناهان شخصى، باطنى و ظاهرى، چنانچه در سوره انعام آمده:

[وَ لا تَقْرَبُوا الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ ] .

و به كارهاى زشت چه آشكار و چه پنهانش نزديك نشويد.

بدون شك، عزلت جستن و گوشه گيرى از فواحش ظاهر و باطن كه عبارت است از: زنا، لواط، ظلم، پرده درى، خودآرايى زن براى ديگران، دروغ، غيبت، تهمت، حسد، شرك، عقوق والدين، قتل نفس محترمه، خوردن مال يتيم .

انسان مكلف و موظف است از كليه اين امور چه در خلوت و چه در جلوت بپرهيزد كه هر يك از اين گناهان عامل خطرى براى رسوايى انسان در دنيا و معذب شدن او در آخرت است.