پرهيز دادن از گناهان از روى خيرخواهى

 وقتى پروردگار مى فرمايد :

 » وَ لَا تَقْرَبُواْ الزِّنَى «

 نمى گويد : زنا نكنيد ، مى گويد : به زنا نزديك نشويد ، فرارى باشيد و دور بمانيد . هواى رابطه و عمل نامشروع به سر شما نخورد ؛ چون :

 » إِنَّهُ كَانَ فَحِشَةً وَسَآءَ سَبِيلاً «

  اين عمل ، عمل زشت و جادّه اش ، جادّه بدى است . بعد در سوره فرقان مى فرمايد :

  » وَمَن يَفْعَلْ ذَ لِكَ يَلْقَ أَثَامًا «

  آن كسى كه به تهديد من گوش ندهد و دچار زنا شود ، با عذاب سنگين من ملاقات خواهد كرد :

  » يُضَعَفْ لَهَا الْعَذَابُ ضِعْفَيْنِ «

  و عذاب او نيز دو برابرِ گناهش است : يك عذاب به خاطر خود گناهش است و يك عذاب نيز براى اين كه دامان ناموس خدا را لكّه دار كرده و حرمت ناموس مسلمان ، يهودى يا مسيحى را شكسته است . گناه زنا با يهودى ، نصرانى و مسلمان فرقى نمى كند . همه ناموس و بنده خدا هستند . نه آنها بايد وارد اين كار شوند ، نه ما .