امام باقر عليه السلام در اينجا تفسير جالبى دارند ، ايشان مى فرمايند : در اين عالم ، برندگان ايمان ، عمل صالح و اخلاق ، ما هستيم . بعد كسانى كه به ما اقتدا كردند و در اين عالم خود را به ما رساندند . اين ها مصلّين هستند .
يكى از معانى :
» وَ لَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ «
اين است كه ما در دنيا به قدرى متكبّر بوديم كه حاضر نشديم به امامان و انبيا عليهم السلام اقتدا كنيم . به شياطين ، رفيق بد، لائيك و افراد بى دين اقتدا كرديم . حاضر نشديم اين اقتدا را به پشت سر اميرالمؤمنين عليه السلام ببريم.
معنى ظاهر آيه يعنى نماز نخوانديم ، لذا راه ما به سمت دچار شدن به عذاب باز بود . اما راه آنهايى كه نماز خواندند ، به طرف بهشت باز است و به طرف جهنم بسته .
منبع : پایگاه عرفان