افرادى كه داراى قلب سليم هستند ، حتى در قلب خود نيّت گناه و خلاف نسبت به دشمن نيز نمى كنند . تا جايى كه امكان دارد ، براى هدايت دشمن زحمت مى كشند و اگر دشمن مزاحم آنان نباشد ، آنها مزاحم دشمن نخواهند بود . اگر دشمن با آنها جنگ نكند ، آنها با دشمن جنگ نمى كنند .
دشمن تا در چنين حيثيتى است ، همه چيزش را محترم مى دانند : خون ، مال ، ناموس ، ملك و آبروى او . شما پيغمبرى را سراغ نداريد كه چه خودش ، چه به دستور او به جان ، مال ، عِرض ، ملك و آبرويى به ناحق تلنگرى زده باشد .
اگر چنين چيزى بود ، قطعاً آنها پيغمبر نبودند ، بلكه ظالم بودند . ديگر اسم آنان نبى ، رسول و ولى و معصوم نبود. انبيا و ائمه طاهرين عليهم السلام در كمال عصمت و مصونيت بودند : عصمت عقلى ، عملى ، اخلاقى ، ابلاغى . اين همان قلب سليم است .
منبع : پایگاه عرفان
