ترور فرهنگی؛ مسئولیت جدید سینمای غرب
همزمان با ادامه و گسترش جنگ و جنایت دولت های غربی علیه مسلمانان در خاورمیانه، سینمای غرب نیز فیلم هایی با رویکرد ضداسلامی را افزایش داده است. اغلب این فیلم ها فرمول های ثابت و کلیشه ای معرفی و نمایش مسلمانان به عنوان خرابکار و تروریست را به کار می برند. اما بخشی نیز سعی می کنند در قالب روایت هایی به ظاهر بشردوستانه و صلح طلبانه، تصویری تحریف آمیز را از جنایات ضدانسانی غرب درباره مسلمانان را ارائه دهند.
فیلم «در سرزمین خون و عسل» نمونه این گونه آثار است. این فیلم نخستین تجربه کارگردانی آنجلیناجولی، بازیگر فاسد و بدنام هالیوودی است. بازیگری که به جاسوسی برای سازمان سیا نیز متهم است. او در این فیلم سعی کرده تا در قالب یک درام عاشقانه به توجیح جنایات صرب ها علیه مسلمانان بوسنی بپردازد. داستان این فیلم درباره رابطه عاشقانه یک سرباز صرب با یک زن مسلمان بوسنیایی است. درواقع فیلم جولی در پی القای این ادعاست که همه سربازان صرب متوحش و جانی نبودند و انسانیت در برخی از آن ها به قدری شدید بود که می توانستند دل یک زن از جبهه مقابل را نیز بربایند! از طرفی هم فیلم دارای این نگاه است که مسلمانان تنها زمانی نجات می یابند که بتوانند به سربازان غربی نزدیک شوند. طبق یک قرارداد دراماتیک، زن نماد وطن یا شاکله یک قوم و مذهب به شمار می رود. به معنای بهتر فیلم «در سرزمین خون و عسل» مسلمان خوب را مسلمان تسلیم غرب معرفی می کند.
قسمت دوم فیلم «تیکن» (ربوده شده) نیز از دیگر آثار ضداسلامی اخیر غرب است. در این فیلم که درصدر فروش سینماهای آمریکای شمالی قرار دارد، دنباله داستان قسمت نخست به تصویر کشیده شده است. در «تیکن 1» دختر یک مأمور امنیتی سازمان سیا دزدیده می شود و این مأمور در قامت یک منجی و قهرمان به نبرد با آدم رباها می رود و فرزندش را نجات می دهد. نکته قابل تأمل اینکه رباینده های دختر این مأمور که قاچاقچی انسان معرفی می شوند، مسلمان هستند. در قسمت دوم، ماجرا شکل دیگری می یابد. این بار پدر یکی از مسلمان های آدم ربا که به دست مأمور آمریکایی کشته شده سعی می کند تا انتقام پسرش را بگیرد. گروه تحت هدایت او، مأمور را به همراه همسرش گروگان می گیرند و این بار دختر است که به نجات پدر و مادرش می رود. اگر در «تیکن1» لزوم حضور همیشه در صحنه مأموران امنیتی و از خودگذشتگی های آن ها در برقراری آرامش و امنیت مردم به رخ کشیده می شود، در قسمت دوم، مسئولیت نسل جوان آمریکا در محافظت از میراث امنیتی این کشور یادآوری می شود. در فیلم «تیکن2» نیز به سان خیلی دیگر از فیلم های هالیوودی، مسلمانان انسان هایی تبه کار، فاسد، بدخو و جانی نشان داده می شوند. این فیلم که در کشور ترکیه و شهر استانبول تصویربرداری شده، محله های توریستی و غربی را زیبا و امن نشان می دهد، اما هرجا محل تجمع مسلمانان است، تیره و آلوده ترسیم شده و زنان محجبه وبرقع پوش شبیه به اشباهی در تاریکی به نمایش درآمده اند.
فيلم Cleanskin (تميز كننده پوست) از محصولات اخير سينماي انگلستان است كه نشان دهنده همراهي اين سينما با هاليوود در ترور فرهنگي مسلمانان است. فيلمي كه با كمترين خلاقيت و ابتكاري و براساس همان نگره هاي كليشه اي و بارها تكرار شده به ذهنيت سازي منفي و مخرب عليه اسلام گرايان مي پردازد. به ويژه اينكه توزيع كننده آن نيز كمپاني برادران وارنر است كه كارنامه سياهي در توليد فيلم هاي ضد ايراني و ضد اسلامي دارد.
فيلم Cleanskin به باز توليد روايتي تكراري پرداخته است؛ ترورها و انفجارهايي زنجيره اي در شهر لندن رخ مي دهد كه طبق كليشه هاي رايج در فيلم هاي غربي، يك گروه اسلامي تندرو و برخوردار از پندارهاي ضد امپرياليستي و غرب ستيزانه عامل آن ها هستند. اما باز هم مثل هميشه، يكي از مأموران مخفي دستگاه هاي امنيتي حاكم در انگليس به جنگ تروريست ها مي رود و آن ها را تار و مار مي كند!
علاوه بر رويكرد به اصطلاح ضد تروريستي فيلم و هشدار دادن درباره خطر گروه هاي جهادي و انقلابي مسلمان -كه به زعم فيلم، همه تروريست هستند- اين فيلم نگاهي به شدت مثبت را از هجوم نظامي غرب به خاورميانه دارد. در طول فيلم بارها تأكيد مي شود كه قهرمان داستان در اين تجاوزات حضور داشته. ايوان در يكي از ديالوگ هاي كليدي فيلم ريشه خشونت هاي تروريستي را خاورميانه معرفي مي كند و مي گويد كه براي سركوب اين جريان در جنگ حضور داشته تا از بروز اين اتفاقات در خاك كشورش جلوگيري كند!
آنچه مشهود و مسلم است اينكه امروز نژادپرستي در نظام ايدئولوژيك غرب نه تنها كاهش نيافته كه نسبت به قرون گذشته بيشتر و غليظ تر هم شده است. با اين تفاوت كه اين بار مسلمان ها جاي رنگين پوستان را گرفته اند. ترور فرهنگی مسلمان ها یکی از مسئولیت های کنونی سینمای غرب –به ویژه هالیوود و سینمای بریتانیا- است که هم پشتوانه ای برای تجاوز نظامی به کشورهای اسلامی محسوب می شود وهم ابزاری است برای هیولانمایی مسلمان هاي انقلابي و ضدغرب تا به اين وسيله امواج اسلام گرايي و بیداری اسلامی را در جهان مهار كنند.
این مطلب در هفته نامه صبح صادق منتشر شده است.
