چهارم اين كه:
» إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤَادَ كُلُّ أُوْلئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسُْولًا «
از همه ديده ها و شنيده هاى شما در قيامت بازپرسى مى كنم .
بعد مى گويد :
» أَمَّن يَمْلِكُ السَّمْعَ وَ الأَْبْصَرَ وَ مَن يُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَىِّ وَ مَن يُدَبِّرُ الْأَمْرَ فَسَيَقُولُونَ اللَّهُ «
چه كسى بوده كه تو را به عنوان موجود زنده ، از خاك مرده درآورده است ؟
تو مگر نطفه نبودى ؟ نطفه مگر غذا نبوده است ؟ غذا مگر خاك نبوده است ؟ چه كسى تو را از آن خاك مرده در آورده و زنده كرده است ؟ چه كسى از مرغ زنده ، تخم مرغ دربسته مرده درآورده است ؟ مرغ كه زنده است ، پس چرا اين تخم مرغ مرده را از اين موجود زنده در مى آورد و بعد بيست و چهار روز روى همين مرده مى خوابد و زير پر و بال خود مى گيرد و با حرارت بدن ، باز اين مرده را به صورت جوجه زنده بيرون مى دهد ، چه كسى اين كار را مى كند ؟ كارگردانى آفرينش در دست كيست ؟
مى گويد : وقتى اين هشدار را به آنها بدهيد و اين سؤال را از آنها بپرسيد ، همه جواب مى دهند : وجود حكيم و بينايى كارگردان است . به آنها بگو : پس شما كه بر سر سفره او نشسته ايد ، چرا با معصيت خود در همه چيز با او مخالفت مى كنيد ؟ چرا تقوا به خرج نمى دهيد ؟ چرا در محضر و دستگاه من گناه مى كنيد ؟
منبع : پایگاه عرفان