سيدى از بنى هاشم گنهكار حرفه اى بود . مأمون نزد وجود مبارك حضرت رضا عليه السلام گلايه كرد و مى خواست حضرت را برنجاند . با لحن بدى گفت : او كه از خانواده و اقوام و هم خون شما است ، ببينيد چه مى كند ؟
امام هشتم عليه السلام به آن گناهكار پيغام دادند كه بيايد ، او را در جلسه اى عمومى كه مأمون و ديگران باشند آوردند . حضرت به او فرمودند : آيا حرفهاى بقّالهاى كوفه تو را مغرور ساخته است ؟ واقعاً فكر كرده اى كه به خاطر وابستگى به بنى هاشم و اهل بيت ، خدا در روز قيامت ، در حالى كه عرق مى خورى ، قمار مى كنى ، مال مردم را مى برى و بدمستى مى كنى ، به خاطر اين كه جزء بنى هاشم هستى ، تو را در بهشت كنار ما جا مى دهد ؟ يعنى تمام زحمات علمى و عبادتى و هدايتى ما بر باد است ؟ تو به بهشت بروى و موسى بن جعفر نيز به بهشت برود ؟ و مزد بندگى هر دوى ما بهشت باشد ؟ و تو به مزد عرق خورى و چاقوكشى به بهشت بروى ؟ اگر اين گونه فكر كرده اى ، خيلى منحرف هستى .(405)
آيات و رواياتى كه خوانده مى شود دقت بفرماييد ، موضع گيرى خدا و ائمه عليهم السلام در هيچ كجاى زندگى انسان شديدتر و تندتر از موضع گيرى هايشان در مسأله گناه نيست .
منبع : پایگاه عرفان