البته اين حمله شيطان، حمله به بدن نبود، حمله به بدن كه جريمه دارد، يك كسى خودش به بدن حمله كند كه منجر به كشته شدنش بشود، چاقو به خودش بزند، زهر بخورد، از بالاى پشت بام خودش را بيندازد، اين حمله به بدن جريمه اش عذاب ابد هميشگى است و اگر خودكشى كرد، ديگر نجات از جهنم ندارد اين حمله به بدن است.
يك وقت به بدنِ خودش، حمله نمى كند، به بدن ديگران حمله مى كند، خوب در باب قصاص فرمودند: اگر كسى چاقو به كسى زد، عمدى يا غيرعمدى، بايد هزار مثقال طلا ديه بدهد. نطفه اى كه چند روز از صلب پدر، وارد رحم مادر شده، خود مادر اگر به نطفه حمله كند يا پدر يا كسى ديگر، نطفه بيفتد يا سقط بشود، بعد از چند روز جريمه دارد، گوشت خالى باشد جريمه اش سنگين تر است، گوشت با استخوان باشد سنگين تر است، گوشت و استخوان و گوشت روى استخوان باشد سنگين تر است، طفل شده باشد، شكل گرفته باشد، سنگين تر است.
و اگر يك نفر به مؤمنى حمله كند و او را بكشد قتل مؤمن است كه خدا مى فرمايد:
» جَهَنَّمُ خَلِدًا فِيهَا «
حالا اگر كسى به روحانيت خودش حمله كند، يعنى به قلب و عقل و روح كه در حقيقت به كعبه و مسجد و حرم حمله كرده، روح همان چهار فرسخ در چهار فرسخ است، عقل مسجد الحرام است، قلب بيت الله است، با ابرهه شهوات و با ابرهه هواها به اين سه منطقه حمله كنيم، خيلى خطرناك است، تكبر در مقابل خدا، قرآن مجيد مى گويد: اگر كسى به اين سه حريم حمله بكند، برادر شيطان، است همان
» وَ إِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتِى إِلَى يَوْمِ الدِّينِ «
شامل حالش مى شود، البته اگر از اين حمله دست بردارد، توبه بكند، مثل توبه حر بن يزيد كه توبه اى بود از آنچه كه در او بود و توبه او مثل توبه ابولبابه و ديگر تائبان تاريخ مى شود. پيغمبر در اين باره مى فرمايد:
» التَّائِبُ مِنَ الذَّنْبِ كَمَنْ لَا ذَنْبَ لَه «
اما اگر حمله ادامه پيدا بكند تا طير ابابيل بيايند. انسان دچار عذاب سنگينى مى شود.
منبع : پایگاه عرفان
