فارسی
جمعه 10 فروردين 1403 - الجمعة 18 رمضان 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه
0
نفر 0

شیطان و اهل تقوا - جلسه سى‏ام - (متن کامل + عناوین)

 انسان در برابر شيطان  

 

 اصفهان، مسجد سيد- دهه دوم صفر 1370

 الحمدلله رب العالمين و صلّى الله على جميع الانبياء والمرسلين وصلّ على محمد و آله الطاهرين.

 

 درباره شيطان سه مسئله بيان شد:

 مسئله اول: شياطين چه شياطين ناديدنى و چه شياطين انسى غير از وسوسه و دعوت و امر به فحشا و منكرات، برنامه ديگرى ندارند.

 مسئله دوم اينكه: خداى متعال در چهار آيه قرآن در سوره مباركه حجر، اسراء و ابراهيم مى فرمايد:(444) هيچ شيطانى بر شما تسلط ندارد، براى او حكومت و قدرتى نيست كه شما را با حكومت و قدرت و سلطه اش بتواند در چاه گناه بيندازد.

 مسئله سوم: هر انسانى آن قدر نيرو و توان باطنى و ظاهرى به او عنايت شده است كه يك نفره مى تواند با تكيه به آن نيروهاى بيرونى و الهى در برابر تمام شياطين بايستد و همه را مغلوب كند و خودش پيروز بشود.

 اشكالاتى كه در زمينه وجود شيطان است تقريباً تمامش جواب داده شد و فكر نمى كنم ايرادى در ذهن كسى باقى مانده باشد. اگر به عمق آياتى كه قرائت شد توجه كرده باشيد براى شياطين كه غير از وسوسه و دعوت و امر به فحشا و منكرات وجود ندارد و سلطه و قدرتى هم نيست، ما مى توانيم به وسوسه هاى آنها گر چه سينه ما را و دل ما را در اوج وسوسه ها قرار بدهند گوش نكنيم، اگر به وسوسه ها جامه عمل نپوشانيم خود وسوسه پاى ما حساب نخواهد شد،(445) اين هم عنايت و لطفى است كه وجود مقدس حق به بندگانش كرده، گرچه يك عمرى شما در معرض امواج تاريك وسوسه هاى شيطانى باشيد.

 رسول خدا مى فرمايد:

 هر كدامتان كه از دنيا مى رويد چند هزار شيطان كار خودشان را نسبت به شما تمام شده مى دانند و شما كه مؤمن از دنيا خارج مى شويد و اين چند هزار شيطان وسوسه هايشان در شما كارگر نيفتاده، به خاطر اين كه شما اهل خدا شديد، به آنها سخت مى گذرد و رنجيده مى شوند.(446)

 

 ثواب و عقاب خداوند

 همين عزا را شياطين ديگر هم دارند، امواج وسوسه اگر به عمل نيايد گرفتارى براى شما ندارد و خداوند متعال پاى شما حساب نخواهد كرد  و اگر يك وسوسه اش كارگر بشود و شما جامه عمل بر او بپوشانيد همان يك گناه را در پرونده شما ثبت مى كنند، در حالى كه اگر عمل مثبتى نشان بدهيد آن را ده برابر ثبت مى كند، شما دو ركعت نماز مى خوانيد بيست ركعت مى نويسد، شما يك روزه مى گيريد ده تا روزه مى نويسد، شما صد تومان به مستحق مى دهيد هزار تومان مى نويسد.

 البته قرآن مجيد فقط روى عدد ده نايستاده، گاهى مى گويد: عمل خير شما را هجده برابر مى نويسند و گاهى هم مى گويد: عملى كه شما انجام داديد هيچ حسابگرى نمى تواند حساب كند، مثل نماز جماعت، نماز جمعه، هدايت كردن يك گمراه، شما اگر يك گمراهى را هدايت كنيد و رابطه اش را با شيطان و گناه ببريد. قرآن مى فرمايد: مثل اين است كه خدا هرچه انسان خلق كرده، بيرون كشيده باشد و ما نمى دانيم كه چقدر انسان آفريده شده است؟(447)

 از زمان آفريده شدن انسان تا روز قيامت، تاريخ ما هم تاريخ محدودى نيست، جمجمه هايى كه جديداً پيدا كردند آزمايشگاه بردند، دقيق هم نظر دادند كه: اينها پانزده مليون سال پيش مردند.

 رسول خدا به اميرالمؤمنين مى فرمايد: اگر رابطه يكى را از شيطان ببرى و با پروردگار آشتى بدهى، در نامه عمل تو بهتر است از آنچه كه آفتاب بر آن مى تابد، ما چه مى دانيم كه آفتاب بر چقدر عنصر مى تابد؟(448)

 آفتاب بر آب مى تابد، دانشمندان مى گويند: يك قطره آب مساوى است با پنج بعلاوه بيست و چند صفر اتم، خاك هم همين طور است، فضا هم همين طور است منظومه شمسى هم همين طوراست، كى مى تواند حساب كند كه يك نفر زحمت بكشد و رابطه يك برادر خودش را با شيطان ببرد و با خدا پيوندش بدهد، اين حسابش فقط وقف حريم مقدس كبرياست، او مى داند.

 اما گناه هم هر چند بزرگ باشد فرموده: همان يك گناه را حساب مى كنم و قابل شستشو هم هست، اين هم يك تودهنى سختى است كه خدا به شيطان زده اما اين را هم بايد مواظب باشند كه مغرور به رحمت خدا نشوند.

 اميرالمؤمنين مى فرمايد: يكى از شگردهاى سنگين شيطان اين است كه: با قواعد قرآن و دين سرتان كلاه مى گذارد، اينجا را مواظب باشيد كه شستشويش خيلى مشكل است، مى آيد مى گويد: اين عرق را بخور، اين ورق را بازى بكن، اين زنا را بكن، اين رابطه را با نامحرم برقرار بكن، خدا كريم است بعد برو توبه كن.(449)

 پروردگار مى فرمايد: اگر اينجورى سرت كلاه برود يا زود مرگت را مى رسانم كه به توبه نخواهى رسيد يا اگر گناه در وجودت ريشه دار شد از وجودت كنده نخواهد شد.

 گول نخوريد، مبادا شيطان از راه دين شما را به سوى گناه بكشد. چون ممكن است نتواند تو را وادار به معصيت كند، مى آيد خدا را براى پياده شدن گناه خرج مى كند، روايت و آيه قرآن را مى آورد و مى گويد: تو در قرآن نخواندى كه پروردگار مى گويد: رحمت من وصل به كل شيى ء است، تو هم يك دانه از آن كل شيى ءها هستى، اندازه كوه ها كه اشتباه داشته باشى تو را پاك مى كند و در رحمت خود درمى آورد.

 به يك گناه مالى دچار شد، پشيمان شدنش به خروج مال حرام و برگرداندن به صاحبانش است.

 اينكه هر روز گناه كنى به اميد رحمت الهى، اخلاق مسيحيان منحرف است، اين كار تو  ضد قرآن من است، اين ضد فرهنگ من است ،اين ضد منطق است، اين ضد دين است.(450)

 گاهى شيطان انسان را علنى دعوت به گناه مى كند قرآن مى گويد: هر وقت دعوتت كرد دعوتش را اجابت نكنيد، كارت عروسى برايت آمده كه سى جور گناه در اين عروسى است كارت را ريزريز كن، و نگراه حرف زن و بچه نباش.

  » يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تُلْهِكُمْ أَمْوالُكُمْ وَ لا أَوْلادُكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ «(451)

 مواظب باشيد زن و بچه، شما را ازمن جدا نكند كارت را پاره كن، بريز دور، و بدون دعوا و فحاشى به آنها بگو: كارت عروسى را پاره كردم چون خدا كه من را خلق كرده، كليد بهشت در اختيار اوست و راضى نيست، از اينرو هم راضى نيستم شماها به اين عروسى برويد.

 

 قبول كردن دعوت شيطان

 اميرالمؤمنين مى فرمايد: تلخى قبول دعوت شيطان، آتش جهنم است كه:

  » وَ اعْلَمُوا أَنَّ الْهَالِكَ مَنْ هَلَكَ دِينُهُ وَ الْحَرِيبَ مَنْ حُرِبَ دِينُهُ أَلَا وَ إِنَّهُ لَا فَقْرَ بَعْدَ الْجَنَّةِ أَلَا وَ إِنَّهُ لَا غِنَى بَعْدَ النَّارِ لَا يُفَكُّ أَسِيرُهَا وَ لَا يَبْرَأُ ضَرِيرُهَا «(452)

 

 شيعيان من مواظب باشيد كه اسير عذاب نشويد، كه هر كس اسير عذاب بشود نجات ندارد و هر كس مريض جهنم بشود شفا ندارد، خيلى موقر مى توانيد با شياطين انسى برخورد كنى، وسوسه شان را عمل نكنى.

 اين شياطين جنى و انسى، اولياى خدا، عرفا، علما و همه مردم را وسوسه مى كرده، عرفا هم وسوسه مى كرده تنها طايفه اى كه وسوسه نمى شدند فقط انبيا و ائمه بودند، در بين زنان فقط حضرت مريم و حضرت زهرا و زينب كبرى بودند. در ميان غير معصومين فقط على اكبر و قمر بنى هاشم بوده است، اينها مصون از وسوسه كل شياطين بودند.

 ولى  ما مصونيت نداريم همين شك در ركعات نماز از وسوسه هاى شيطان است، خداى متعال مى دانسته كه ما در برابر وسوسه ها مصونيت نداريم، از اينرو احكام شكيات را درست كرده است.

 خدا مى فرمايد: من برايت وصله درست كردم به نام شكيات، يك عملياتى است عمل مى كنى نمازت را وصله مى كنى، من نمازت را قبول مى كنم، بهشت هم به تو خواهم داد.

 قرآن مجيد مى گويد: گوش ندادن به امر شياطين به فحشا و منكرات، به ذائقه ما تلخ است.(453)

 امام باقر عليه السلام مى فرمايد:

  » الْجَنَّةُ مَحْفُوفَةٌ بِالْمَكَارِهِ «(454)

  اين تلخى صبر در برابر گناه، تلخى شركت نكردن در جلسه گناه، تلخى نيفتادن در فحشا و منكرات كه خيلى خوشمزه و لذيذ است و مثل تلخى وسط گل مى ماند كه تمام زنبورهاى عسل رويش مى نشينند اين ماده را مى خورند، تحمل مى كنند، سه ماه بعد كه اين تلخى ها را خوردند اين عسل را از آن تلخى  بيرون مى دهند.

 

 » وَ أَوْحى رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذي مِنَ الْجِبالِ بُيُوتاً وَ مِنَ الشَّجَرِ وَ مِمَّا يَعْرِشُونَ «(455)

 بندگان من! اين ماده تلخ گل چه عسلى داده است، از صبر تلخ شما، بهشت را مى چشانم. مقدارى تلخى را تحمل كنيد.

 

  ثمره صبر در برابر گناه

 من به يك كسى مراجعه كردم براى مطلب مهمى كه صد و بيست جلد هم كتاب نوشته و مرده است، اول نماز مغرب و عشا بود، يك نفر از او پرسيد چه شد به اينجا رسيدى؟ گفت: من از يك تلخى به اينهمه شيرينى رسيدم.

 شهر ما يكى از سردترين شهرهاى ايران است، ايشان از دهات هاى اطراف مى آمد جنس مى خريد، يك خانم جوانى مى آمد جنس مى خريد. چهار بعد از ظهر برف سنگينى گرفت، دو ساعته جاده هاى ده بسته شد، هشتاد نود سال پيش اين زن جوان متحيرمانده بود، من آمدم رد بشوم، به من گفت: من مال فلان ده هستم گفت: جاده بند است، گرگ هاى گرسنه مى ريزند تو جاده، من آمده ام خريد كنم زود برگردم، الان نمى توانم برگردم يك جا به ما بده.

 آن شب هم خانه ما هيچ كس نبود من هم در حدود بيست و چهار سالم بود، در اوج غريزه شهوت، زنم نداشتم.

 گفتم: بفرماييد خانه ما كرسى داغ است، آمد خانه ما، يك شام هم پختم، يك عباى پاره داشتم، آن عباى پاره را آوردم حياط، زير يك طاقى كوچك تا صبح در اين برف و بوران و يخبندان بيچاره شدم، يعنى ده دفعه تا اذان صبح من ملك الموت را جلوى چشمم ديدم.

 آفتاب كه بيرون زد چايى برايش بردم گفتم: بازم مى مانى، گفت: نه، من مى روم اميدوارم خدا دنيا و آخرت تو را روشن كند، اين زن رفت، قلب ما مثل چشمه اول بهار شروع به جوشيدن كرد، دريا دريا معرفت از اين دريا جوشيد، ما هم ديديم دل شده مثل چشمه، رفتيم مدرسه كه طلبه بشوم، گفتم من مى خواهم طلبه بشوم، گفتند: بيا، درس هاى سه ساله را شش ماهه مى خواندم، تا به اينجا رسيدم. الآن هم شيرينى هشتاد سال عمرم را از تلخى آن شب مى بينم.

 شيطان هيچ قدرتى ندارد قدرت مال شما مردم مؤمن است، قدرت مال شما رفيق هاى خوب خداست.

  » إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطانٌ عَلَى الَّذينَ آمَنُوا وَ عَلى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُون «(456)

  بندگان واقعى پروردگار وقتى شيطان به آنها حمله مى كند، ياد قيامت و برزخ مى افتند.

  » إِنَّ الَّذينَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّيْطانِ تَذَكَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ «(457)

 

 آثار خواندن سوره زلزال

 اگر شيطانى به شما حمله كرد سوره زلزال را حفظ كنيد و بخوانيد، هر شيطان جنّى و انسى را از پا در مى آورد. اين ذكر همه عاشقان خداست، اين ذكر عارفان است، اين ذكر مناجاتى ها است.(458)

 

 » بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ × إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا × وَ أَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا × وَ قَالَ الْإِنسَنُ مَا لَهَا × يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا «(459)

 به زمين مى گويم روز زنا، ساعت زنا، شب زنا، آدرس زنا را به همه اهل محشر با فرياد بلند بگويد.

 اگر شيطان به من حمله كند و من قيامت را ببينم. فرياد زمين را ببينم، خجالتم را پيش خدا ببينم، خجالتم را پيش اميرالمؤمنين و امام حسين ببينم، ببينم امام حسين فقط يك كلمه برگردد به من بگويد: تو هم شيطانى شدى، حالا هم توقع دارى دستت را بگيرم. پروردگار به من اجازه مى دهد؟

 » يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا × بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا «

 اى مردها، اى زن ها، اى جوان ها خداى متعال همه اعمال و كردار شما را مى بيند.(460)

  » يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا × بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا × يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِّيُرَوْاْ أَعْمَلَهُمْ × فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ × وَ مَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ «(461)

 

 والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته

 

پی نوشت ها:

 

444) اشاره به سوره حجر (42 : (15؛ اسراء (65 : (17؛ ابراهيم (22 : (14؛ نحل (99 : (16

445) مستدرك الوسائل: 431/5، باب 29، حديث 6274؛ »قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وآله لِكُلِّ قَلْبٍ وَسْوَسَةٌ فَإِذَا فَتَقَ الْوَسْوَاسُ حِجَابَ الْقَلْبِ وَ نَطَقَ بِهِ اللِّسَانُ أُخِذَ بِهِ الْعَبْدُ وَ إِذَا لَمْ يَفْتُقِ الْحِجَابَ وَ لَمْ يَنْطِقْ بِهِ اللِّسَانُ فَلَا حَرَجَ.«

 الكافى: 72/8، كَلَامُ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ عليه السلام، حديث 29؛ »عن سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ قَالَ كَانَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ عليه السلام يَعِظُ النَّاسَ.. وَ لَا تَأْمَنُوا مَكْرَ اللَّهِ وَ تَحْذِيرَهُ وَ تَهْدِيدَهُ عِنْدَ مَا يَدْعُوكُمُ الشَّيْطَانُ اللَّعِينُ إِلَيْهِ مِنْ عَاجِلِ الشَّهَوَاتِ وَ اللَّذَّاتِ فِي هَذِهِ الدُّنْيَا فَإِنَّ اللَّهَ U يَقُولُ إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّيْطانِ تَذَكَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ.«

446) وسائل الشيعة: 406/9، باب 18، حديث 12345؛ »قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام: لَيْسَ شَيْ ءٌ أَثْقَل عَلَى الشَّيْطَانِ مِنَ الصَّدَقَةِ عَلَى الْمُؤْمِنِ وَ هِيَ تَقَعُ فِي يَدِ الرَّبِّ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى قَبْلَ أَنْ تَقَعَ فِي يَدِ الْعَبْدِ.«

447) اشاره به سوره مائده (32 : (5؛ »به اين سبب بر بنى اسرائيل لازم و مقرّر كرديم كه هر كس انسانى را جز براى حق ، ] قصاص [ يا بدون آنكه فسادى در زمين كرده باشد ، بكشد ، چنان است كه همه انسان ها را كشته ، و هر كس انسانى را از مرگ برهاند و زنده بدارد ، گويى همه انسان ها را زنده داشته است . و يقيناً پيامبران دلايل روشنى براى بنى اسرائيل آوردند ، سپس بسيارى از آنان بعد از آن در روى زمين به ] تجاوز از حدود حقّ و فساد و [ زياده روى برخاستند .«

 الكافى: 165/1، بَابُ الْهِدَايَةِ أَنَّهَا مِنَ اللَّهِ U، حديث 1؛ »عن ثَابِتِ بْنِ سَعِيدٍ قَالَ قَالَ أبُو عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام يَا ثَابِتُ مَا لَكُمْ وَ لِلنَّاسِ كُفُّوا عَنِ النَّاسِ وَ لَا تَدْعُوا أَحَداً إِلَى أَمْرِكُمْ فَوَ اللَّهِ لَوْ أَنَّ أَهْلَ السَّمَاوَاتِ وَ أَهْلَ الْأَرَضِينَ اجْتَمَعُوا عَلَى أَنْ يَهْدُوا عَبْداً يُرِيدُ اللَّهُ ضَلَالَتَهُ مَا اسْتَطَاعُوا عَلَى أَنْ يَهْدُوهُ وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ السَّمَاوَاتِ وَ أَهْلَ الْأَرَضِينَ اجْتَمَعُوا عَلَى أَنْ يُضِلُّوا عَبْداً يُرِيدُ اللَّهُ هِدَايَتَهُ مَا اسْتَطَاعُوا أَنْ يُضِلُّوهُ كُفُّوا عَنِ النَّاسِ وَ لَا يَقُولُ أَحَدٌ عَمِّي وَ أَخِي وَ ابْنُ عَمِّي وَ جَارِي فَإِنَّ اللَّهَ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَيْراً طَيَّبَ رُوحَهُ فَلَا يَسْمَعُ مَعْرُوفاً إِلَّا عَرَفَهُ وَ لَا مُنْكَراً إِلَّا أَنْكَرَهُ ثُمَّ يَقْذِفُ اللَّهُ فِي قَلْبِهِ كَلِمَةً يَجْمَعُ بِهَا أَمْرَهُ.«

448) الكافى: 28/5، باب وصية رسول الله صلى الله عليه وآله، حديث 4؛ »قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ بَعَثَنِي رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وآله إِلَى الْيَمَنِ وَ قَالَ لِي يَا عَلِيُّ لَا تُقَاتِلَنَّ أَحَداً حَتَّى تَدْعُوَهُ وَ ايْمُ اللَّهِ لَأَنْ يَهْدِيَ اللَّهُ عَلَى يَدَيْكَ رَجُلًا خَيْرٌ لَكَ مِمَّا طَلَعَتْ عَلَيْهِ الشَّمْسُ وَ غَرَبَتْ وَ لَكَ وَلَاؤُهُ يَا عَلِيُّ.«

449) نهج البلاغه: خطبه 63؛ »فَتَزَوَّدُوا فِي الدُّنْيَا مِنَ الدُّنْيَا مَا تَحْرُزُونَ بِهِ أَنْفُسَكُمْ غَداً فَاتَّقَى عَبْدٌ رَبَّهُ نَصَحَ نَفْسَهُ وَ قَدَّمَ تَوْبَتَهُ وَ غَلَبَ شَهْوَتَهُ فَإِنَّ أَجَلَهُ مَسْتُورٌ عَنْهُ وَ أَمَلَهُ خَادِعٌ لَهُ وَ الشَّيْطَانُ مُوَكَّلٌ بِهِ يُزَيِّنُ لَهُ الْمَعْصِيَةَ لِيَرْكَبَهَا وَ يُمَنِّيهِ التَّوْبَةَ لِيُسَوِّفَهَا إِذَا هَجَمَتْ مَنِيَّتُهُ عَلَيْهِ أَغْفَلَ مَا يَكُونُ عَنْهَا فَيَا لَهَا حَسْرَةً عَلَى كُلِّ ذِي غَفْلَةٍ أَنْ يَكُونَ عُمُرُهُ عَلَيْهِ حُجَّةً وَ أَنْ تُؤَدِّيَهُ أَيَّامُهُ إِلَى الشِّقْوَةِ نَسْأَلُ اللَّهَ سُبْحَانَهُ أَنْ يَجْعَلَنَا وَ إِيَّاكُمْ مِمَّنْ لَا تُبْطِرُهُ نِعْمَةٌ وَ لَا تُقَصِّرُ بِهِ عَنْ طَاعَةِ رَبِّهِ غَايَةٌ وَ لَا تَحُلُّ بِهِ بَعْدَ الْمَوْتِ نَدَامَةٌ وَ لَا كَآبَةٌ.«

 نهج البلاغه: حكمت 323؛ »قَالَ عليه السلام وَ قَدْ مَرَّ بِقَتْلَى الْخَوَارِجِ يَوْمَ النَّهْرَوَانِ بُؤْساً لَكُمْ لَقَدْ ضَرَّكُمْ مَنْ غَرَّكُمْ فَقِيلَ لَهُ مَنْ غَرَّهُمْ يَاأَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ فَقَالَ الشَّيْطَانُ الْمُضِلُّ وَ الْأَنْفُسُ الْأَمَّارَةُ بِالسُّوءِ غَرَّتْهُمْ بِالْأَمَانِيِّ وَ فَسَحَتْ لَهُمْ بِالْمَعَاصِي وَ وَعَدَتْهُمُ الْإِظْهَارَ فَاقْتَحَمَتْ بِهِمُ النَّارَ.«

450) الكافى: 68/2، باب الخوف و الرجاء، حديث 5؛ »عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام قَالَ قُلْتُ لَهُ قَوْمٌ يَعْمَلُونَ بِالْمَعَاصِي وَ يَقُولُونَ نَرْجُو فَلَا يَزَالُونَ كَذَلِكَ حَتَّى يَأْتِيَهُمُ الْمَوْتُ فَقَالَ هَؤُلَاءِ قَوْمٌ يَتَرَجَّحُونَ فِي الْأَمَانِيِّ كَذَبُوا لَيْسُوا بِرَاجِينَ إِنَّ مَنْ رَجَا شَيْئاً طَلَبَهُ وَ مَنْ خَافَ مِنْ شَيْ ءٍ هَرَبَ مِنْهُ.«

451) منافقون (9 : (63؛ »اى مؤمنان ! مبادا اموال و فرزندانتان شما را از ياد خدا غافل كنند ، و آنان كه ] به خاطر مال و فرزند از ياد خدا [ غافل مى شوند ، زيانكارند .«

452) الكافى: 216/2، باب سلامة الدين، حديث 2؛ بحار الأنوار: 212/65، باب 23، حديث 2.

453) اشاره است به آيات:

 بقره (268 : (2؛ »شيطان ، شما را ] به هنگام انفاق مال با ارزش [ از تهيدستى و فقر مى ترساند ، و شما را به كار زشت ] چون بخل وخوددارى از زكات و صدقات  [امر مى كند ، و خدا شما را از سوى خود وعده آمرزش و فزونى رزق مى دهد ؛ و خدا بسيار عطا كننده و داناست .«

 نور (21 : (24؛ »اى مؤمنان ! از گام هاى شيطان پيروى نكنيد ؛ و هر كه از گام هاى شيطان پيروى كند ] هلاك مى شود [ زيرا شيطان به كار بسيار زشت و عمل ناپسند فرمان مى دهد ؛ و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود ، هرگز احدى از شما ] از عقايد باطل و اعمال و اخلاق ناپسند  [پاك نمى شد ، ولى خدا هر كه را بخواهد پاك مى كند ؛ و خدا شنوا و داناست .«

454) الكافى: 89/2، باب الصبر، حديث 7؛ بحار الأنوار: 72/68، باب 62، حديث 4.

455) نحل (68 : (16؛ »و پروردگارت به زنبور عسل الهام كرد كه از كوه ها و درختان و آنچه ] از دار بست هايى [ كه ] مردم [ بر مى افرازند ، براى خود خانه هايى برگير .«

456) نحل (99 : (16؛ »يقيناً او بر كسانى كه ايمان آورده اند وهمواره بر پروردگارشان توكل مى كنند ، تسلّطى ندارد .«

457) اعراف (201 : (7؛ »مسلماً كسانى كه ] نسبت به گناهان ، معاصى و آلودگى هاى ظاهرى وباطنى  [تقوا ورزيده اند ، هرگاه وسوسه هايى از سوى شيطان به آنان رسد ] خدا و قيامت را  [ياد كنند ، پس بى درنگ بينا شوند ] و از دام وسوسه هايش نجات يابند . [«

458) بحار الأنوار: 333/89، باب 112، حديث 1؛ »قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وآله مَنْ قَرَأَ إِذَا زُلْزِلَتْ أَرْبَعَ مَرَّاتٍ كَانَ كَمَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ كُلَّهُ.«

 بحار الأنوار: 333/89، باب 112، حديث 2؛ »أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام قَالَ لَا تَمَلُّوا  ]مِنْ  [قِرَاءَةِ إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ فَإِنَّ مَنْ كَانَتْ قِرَاءَتُهُ ] بِهَا [ فِي نَوَافِلِهِ لَمْ يُصِبْهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِزَلْزَلَةٍ أَبَداً وَ لَمْ يَمُتْ بِهَا وَ لَا بِصَاعِقَةٍ وَ لَا بِآفَةٍ مِنْ آفَاتِ الدُّنْيَا فَإِذَا مَاتَ أُمِرَ بِهِ إِلَى الْجَنَّةِ فَيَقُولُ اللَّهُ U عَبْدِي أَبَحْتُكَ جَنَّتِي فَاسْكُنْ مِنْهَا حَيْثُ شِئْتَ وَ هَوِيتَ لَا مَمْنُوعاً وَ لَا مَدْفُوعاً.«

459) زلزال (4 - 1 : (99؛ »به نام خدا كه رحمتش بى اندازه است و مهربانى اش هميشگى × هنگامى كه زمين را با ] شديدترين [ لرزشش بلرزانند ، × و زمين بارهاى گرانش را بيرون اندازد ، × و انسان بگويد : زمين را چه شده است ؟ × آن روز است كه زمين اخبار خود را مى گويد.«

460) تفسيرالقمي: 433/2 بحار الأنوار: 169/27، باب 7، حديث 8؛ »أبي جعفر عليه السلام فِي قَوْلِهِ فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ يَقُولُ إِنْ كَانَ مِنْ أَهْلِ النَّارِ وَ كَانَ قَدْ عَمِلَ فِي الدُّنْيَا مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ حَسْرَةً إِنْ كَانَ عَمَلُهُ لِغَيْرِ اللَّهِ وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ يَقُولُ إِذَا كَانَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ رَأَى ذَلِكَ الشَّرَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ثُمَّ غُفِرَ لَهُ.«

 بحار الأنوار: 60/7، باب 4، حديث 10؛ »عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ عليه السلام فِي بَابِ مَوَاعِظِهِ عليه السلام حَيْثُ قَالَ: اعْلَمْ يَا ابْنَ آدَمَ أَنَّ مِنْ وَرَاءِ هَذَا أَعْظَمَ وَ أَفْظَعَ وَ أَوْجَعَ لِلْقُلُوبِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ذلِكَ يَوْمٌ مَجْمُوعٌ لَهُ النَّاسُ وَ ذلِكَ يَوْمٌ مَشْهُودٌ يَجْمَعُ اللَّهُ فِيهِ الْأَوَّلِينَ وَ الآْخِرِينَ ذَلِكَ يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ وَ تُبَعْثَرُ فِيهِ الْقُبُورُ وَ ذَلِكَ يَوْمَ الآْزِفَةِ إِذِ الْقُلُوبُ لَدَى الْحَناجِرِ كاظِمِينَ وَ ذَلِكَ يَوْمٌ لَا تُقَالُ فِيهِ عَثْرَةٌ وَ لَا تُؤْخَذُ مِنْ أَحَدٍ فِدْيَةٌ وَ لَا تُقْبَلُ مِنْ أَحَدٍ مَعْذِرَةٌ وَ لَا لِأَحَدٍ فِيهِ مُسْتَقْبَلُ تَوْبَةٍ لَيْسَ إِلَّا الْجَزَاءُ بِالْحَسَنَاتِ وَ الْجَزَاءُ بِالسَّيِّئَاتِ فَمَنْ كَانَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ عَمِلَ فِي هَذِهِ الدُّنْيَا مِثْقَالَ ذَرَّةٍ مِنْ خَيْرٍ وَجَدَهُ وَ مَنْ كَانَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ عَمِلَ فِي هذِهِ الدُّنْيَا مِثْقَالَ ذَرَّةٍ مِنْ شَرٍّ وَجَدَهُ، الْخَبَرَ.«

461) زلزال (8 - 4 : (99؛ »آن روز است كه زمين اخبار خود را مى گويد ؛ × زيرا كه پروردگارت به او وحى كرده است . × آن روز مردم ] پس از پايان حساب  [به صورت گروه هاى پراكنده ] به سوى منزل هاى ابدى خود بهشت يا دوزخ [ باز مى گردند ، تا اعمالشان را ] به صورت تجسم يافته [ به آنان نشان دهند . × پس هركس هم وزن ذره اى نيكى كند ، آن نيكى را ببيند . × و هركس هم وزن ذره اى بدى كند ، آن بدى را ببيند .«

 


منبع : پایگاه عرفان
0
0% (نفر 0)
 
نظر شما در مورد این مطلب ؟
 
امتیاز شما به این مطلب ؟
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب

جایگاه حقیقی انسان در آیات و روایات
ارزش شیعه در کلام اهل‌بیت(علیهم‌السلام)
خاطره مردان مخلص خدا
مصاديق منعمين در قرآن
چند روايت عجيب در مورد پدر و مادر
امر و نهی واجب پروردگار بر مردم مؤمن
تاريكى‏اى كه متعلق به مادر بود
حل مشكل مردم، ارزشى بالاتر از ده عمره رجبيه
خلاصة مباحث ماه مبارک
استقامت مؤمن در برابر تحريكات‏

بیشترین بازدید این مجموعه

استقامت مؤمن در برابر تحريكات‏
رفع حجاب‏ها با ايمان و تقواى مستمر
تفاوت «ضرر» و «خسران»
ردّ ادعاى كهنگى دين اسلام‏
سِرِّ نديدن مرده خود در خواب‏
شب قدر
ماهيت انسان
خاطره مردان مخلص خدا
شکیبایی در برابر مشکلات - جلسه نوزدهم - (متن کامل + ...
امر و نهی واجب پروردگار بر مردم مؤمن

 
نظرات کاربر

پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^