اما همان وقت، قرآن زن را هم دوش مرد، انسان، مالك، واجب النفقه و وارث دانسته و عملش را در كاركرد مالى محترم مى داشت و ملكيتش را هم بى حد مى دانست؛ چنان كه ثواب نماز و روزه و حجّ زن را با مرد برابر تلقّى مى كرد. پيغمبراكرم صلى الله عليه وآله شديداً با شيرخوارگاه به مخالفت برخاست، و تربيت بچه را بر عهد مادر خانه گذاشت، و رهبر اسلام به آن ها اعلام كرد: روزى كه بچه مى زاييد، از همان اول كه آن بچه در دامنتان شروع به شير خوردن مى كند، اگر قصدتان اين باشد كه آن فرزند متصل به امت اسلامى تربيت شود، تا دو سال بعد كه شير را قطع مى كنيد، پيش خدا، هر يك بار مكيدن آن كودك، برابر با آزاد كردن بنده اى از نسل حضرت اسماعيل عليه السلام است. «1»
اسلام اين چنين آمد و از مادران و تربيت شدگان خود، فاطمه، خديجه، زينب، كلثوم و سميه، محصولاتى، مانند: حسن، حسين، حبيب بن مظاهر، زهير، قمر بنى هاشم، محمد حنفيه و على اكبر گرفت. هم اين افراد، محصولات جنس زن بر اساس آئين اسلام است، اما در روزگار ما، زن ارزان تر از هم زمان ها است. اكنون تبليغات تجارى به وسيل خود زن، يا با تصويرش بر روى كالا، انجام مى گيرد و اين در حالى است كه در اسلام، از نظر ارزيابى، حقوق زن با حقوق مرد، در عبادت، اجر بهشت و نماز يكسان است.
منبع : پایگاه عرفان
