حقيقت بندگى انسان از زبان پيامبر اكرم صلّى الله عليه و آله و سلّم‏

حضرت باقر عليه السّلام در روايتى از پيامبر اكرم صلّى الله عليه و آله و سلّم نقل مى كند كه:

همانا ياران محمد صلّى الله عليه و آله و سلّم عرض كردند: اى رسول خدا! ما بر نفاق از خودمان ترسناكيم؟ حضرت فرمود: چرا از آن مى ترسيد؟ عرض كردند: هنگامى كه نزد شما هستيم و شما ما را متذكر مى كنيد و به آخرت تشويق مى نماييد، ما از خدا مى ترسيم و دنيا را يكسره فراموش مى كنيم و در آن بى رغبت مى شويم تا آن جا كه گويا در آخرت هستيم و به چشم خود بهشت و دوزخ را مى بينيم، و چون از خدمت شما مى رويم و به خانه هايمان برمى گرديم و بوى فرزندان را مى شنويم و به زنان و خاندانمان مى نگريم، از آن حالى كه نزد شما داشتيم، دگرگون مى شويم، طورى كه گويا ما شما را نديده و در خدمت شما نبوده ايم و چنين حالى را نداشته ايم، آيا شما از اين كه اين تغيير حالت، نفاق در ما باشد، بر ما مى ترسيد؟ رسول خدا صلّى الله عليه و آله و سلّم به آن ها فرمود: هرگز، اين نفاق نيست؛ اين ها وسوسه هاى شيطانى است كه شما را به دنيا تشويق مى كند. به خدا سوگند، اگر شما به همان حالى كه خودتان را به آن توصيف كرديد، مى مانديد، و به همان شكل، خدا را بندگى مى كرديد، فرشتگان دست در دست شما مى گذاشتند و بر روى آب راه مى رفتيد و براى رد شدن از روى رودخانه ها و درياها، به پل و كشتى نياز نداشتيد و مى توانستيد با كف پايتان از آن ها رد شويد، در حالى كه در آن ها فرو نمى رويد.