ميرزا تقى خان اميركبير، شاگرد آشپزخانه بود، ولى اين شاگرد آشپز به قائم مقام فراهانى برخورد مى كند. قائم مقام به استعدادهاى اين بچه آشپز پى مى برد و اين آيه را مى خواند: «يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِى ءُ» روغن وجود اين آدم در آينده جهان را روشن مى كند. در برخى كتاب ها نوشته اند: هنوز در دنيا نخست وزيرى به درايت و كفايت اميركبير نيامده است.
وزارت خارجه انگلستان در كتابى نوشته است: اگر ما با مشاركت سفارت روس اميركبير را نكشته بوديم، ايران اكنون از صد سال فعلى ژاپن پيشرو بود. اين استعداد نيروى انسانى است.
منبع : پایگاه عرفان
