«لايجمع المال الا بخصال الخمس» با پنج روش ثروت ثروتمندان انباشته مى شود، كانال اول:
«ببخل شديد» بسيار سخت است كه مقابل موارد فى سبيل الله را مى بيند اما خرج نمى كند، آن قدر بى رحم است كه تغييرى در حال او ايجاد نمى شود.
كانال دوم:
«و أمل طويل» «3» به آرزوهاى طولانى اميدوار مى شود؛ يعنى در ذهن خود افكارى را طراحى مى كند كه ثروت زيادى به دست بياورد، در جستجوى نقشه ها و طرح هاى دور از دسترس مى رود، كه اصلًا عمر او و خانواده اش كفاف نمى دهد، كه به آن ثروت برسد، قصد دارد كه در خارج از كشور با ثروت خود، پارك، شهربازى، كشتى و هواپيماى اختصاصى بخرد و با آن مسافر جابجا كند، اما افسوس كه به آرزوهاى طولانى نمى رسد، هزار هكتار زمين مى خرد كه بعد از يك سال، مترى يك ميليون تومان بفروشد، دچار آرزوهاى طولانى مى شود و پول خود را خرج نمى كند. اما عمر او كفاف نمى كند.
كانال سوم:
«و حرص غالب»
جمع شدن ثروت مى باشد، يعنى دچار زياده خواهى شده است، خدا نكند روزى انسان به اين بيمارى ها مبتلا شود، بسيار بيمارى خطرناكى است.
كانال چهارم:
«و قطيعة رحم» قرآن امر دارد كه به پدر و مادر احسان كنيد،
«آتَى الْمالَ عَلى حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبى »
به خويشان ناتوان و تهيدست خودتان كمك كنيد، برادر، خواهر، داماد، عمو و دايى دارد و مى داند در آتش فقر جگرش مى سوزد، اما به آنها كمك نمى كند.
خدا علناً قاطع رحم را لعنت كرده و وعده داده است كه قاطع رحم بوى بهشت را استشمام نمى كند در حالى كه بوى بهشت تا پانصد سال دورتر استشمام مى شود. كانال پنجم:
«ايثار الدنيا على الاخرة»
آخرت را تعطيل كرده است، فقط به سراغ دنياسازى مى رود، كارى به آخرت ندارد، اگر مى خواست آخرت را بسازد، خمس، زكات و صدقه مى داد، بايد انفاق مى كرد، هر سال ده جهيزيه بايد مى داد، كار براى چهار جوان توليد مى كرد. به آخرت كارى ندارد فقط دنياساز است.
قرآن مسأله جالبى دارد. مى فرمايد:
«يَحْسَبُ أَنَّ مالَهُ أَخْلَدَهُ»
فكر مى كند كه اين ثروت فراوان، جلوى مرگ او را مى گيرد، آيا تاكنون هيچ ثروتمند و هيچ قارونى نمرده است؟ بابا طاهر چقدر زيبا مى فرمايد.
|
به گورستان گذر كردم كم و بيش |
بديدم حال دولت مند و درويش |
|
|
نه درويشى به خاكى بى كفن ماند |
نه دولتمند برد از يك كفن بيش «1» |
|
درويش يعنى تهيدست.
منبع : پایگاه عرفان
