(هل اتی'ک حدیث الغاشیه * وجوه یومئذ خاشعه * عامله ناصبه * تصلی ناراحامیه.)
سهل بن محمد از حضرت ابی عبدالله نقل می‌کند: مراد از حدیث غاشیه، قائم‌مهدی است که با شمشیر خروج می‌کند و کسانی که به غیر حق بر مردم سلطنت می‌کنند،می‌جنگند.
(والفجر * ولیال عشر * والشفع والوتر * واللیل اذا یسر)
حضرت ابی عبدالله فرمود: مراد از فجر، فجر ظهور قائم است و شب‌های عشر،دولت ائمه تا دولت قائم است.
(والشمس و ضُحی'ها * و القمر اذا تلی'ها * و النهار اذا جلّیها * و اللیل اذایغشیها)
سلیمان دیلمی از ابی عبدالله نقل می‌کند: که در این سوره معنای شمس و قمرسوال کردند، فرمود: شمس شخصیت رسول خدا (ص) و قمر امیر المؤمنین و نهار فاطمه‌الزهرا و مراد «جلّیها» نسل فاطمه زهرا مخصوصاً مهدی قائم است و «وضحی'ها» قیام‌قائم است.
(واللیل اذا یغشی * و النهار اذا تجلی)
از حضرت ابی عبدالله روایت شده که مراد از شب، تاریکی دولت ابلیس است ونهار، متجلی دولت قائم آل محمد(ص) است.
(امن یجیب المضطر اذا دعاه‌ُ و یکشف السوء و یجعلکم خلفاء الارض)
از حضرت ابی عبدالله (ع) روایت است که فرمود: قائم ما وقتی خروج می‌کند، واردمسجد الحرام می‌شود و رو به قبله می‌ایستد و پشت به دیوار کعبه می‌دهد و دو رکعت نمازمی‌خواند و با صدای بلند می‌گوید: « ایها الناس انا أولی الناس بآدم یا ایهاالناس انا أولی‌الناس بابراهیم یا ایهاالناس انا اولی الناس باسماعیل یا ایهاالناس انا اولی الناس بمحمدثم یرفع یده الی السماء و یدعو و یتضرع حتی یقع علی وجهه و هو قول ا... عز و جل (امن‌یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف السوء و یجعلکم خلفاء الارض أءله مع الله قلیلا ماتذکرون)؛ ای مردم! من اکنون اولی‌تر از آدم و از ابراهیم و از اسماعیل و از محمد (ص) به
شما هستم. آن گاه دست بلند کند و دعا و تضرع نماید و می‌خواند آیا کسی هست اجابت‌کند مضطر را، و بدی‌های وارده بر او را برطرف کند. آری، قرار داد خداوند خلفای خود را درزمین. آیا با وجود خدای یکتا، خدائی هست، لیکن مردم اندکی یادآور این حقیقت‌اند.
در کتاب مسطور از علی بن احمد از عبدالله بن موسی از برقی از پدرش از محمدبن سلیمان از ابی بصیر از ابی عبدالله در آیه معروف (یعرف المجرمون بسیماهُم)روایت کرده که آن حضرت فرمود: خدا مجرمان را می‌شناسد، لیکن قائم (عج) ایشان را ازسیما و صورت می‌شناسد و با شمشیر ایشان را می‌زند.
مفصل بن عمر روایت کرده که از ابی عبدالله تأویل آیه: (ولنذیقنهم من العذاب‌الادنی' دون العذاب الاکبر) را پرسیدم، فرمود: عذاب ادنی گرانی نرخ‌ها و قحط، و عذاب‌اکبر شمشیر مهدی است.
در تفسیر مزبور از پدر قائم (عج) از ابن ابی عمید از ابن مکان از ابی عبدالله (ع) درتاویل آیه شریفه. (اذن للذین یقاتلون بانهم ظلموا و ان الله علی نصرهم لقدیر) روایت‌کرده که آن حضرت فرمود: اهل سنت می‌گویند که این آیه در شأن رسول خدا و آل او نازل‌شد وقتی که قریش آن حضرت را از مکه بیرون کردند. نه، چنین نیست، بلکه مراد از آیه‌قائم (عج) است که برای خون خواهی امام حسین (ع) خروج خواهد کرد. حاصل ومضمون آیه این است کسانی که مظلوم شده‌اند، در قتال مأذون می‌شوند و خدا به یاری‌ایشان قادر است. ایضاً در تفسیر (و من عاقب بمثل ما عوقب به ثم بغی علیه‌لینصرنه‌الله) ذکر کرده که هر کس اراده کشتن پیغمبر و ستم بر او نماید، هر آیینه خدا او
را با قائم (عج) یاری خواهد کرد. هم چنین در کتاب مذکور آمده است:
(الذین اءن مکناهم فی الارض اقاموا الصلوه و اتوا الزکوه)؛ هر گاه ایشان را درروی زمین متمکن نمائیم، اقامه نماز و ادای زکات می‌کنند.
از ابی الجارود از ابی جعفر (ع) روایت کرد، که آن حضرت فرمود: این آیه در شأن‌آل محمد است تا آخر ائمه و مهدی و احجاب او. خدای تعالی ایشان را به مشرق و مغرب‌زمین ملک گرداند و دین را ظاهر می‌کند و بدعت و باطل را محو می‌کند ؛ چنان که‌سفیهان، حق را مضمحل کردند و در آن وقت ظلم و ستم اصلاً دیده نمی‌شود و امر به‌معروف و نهی از منکر می‌کنند؛ در تغییر مذکور (ان نشأننزل علیهم من السماء آیه فظلت‌اعناقهم لها خاضعین)؛
هرگاه بخواهیم از آسمان بر ایشان آیتی نازل می‌کنیم، آیتی که گردن‌های ایشان‌در مقابل آن ذلت و فروتنی قبول می‌کنند.
از صالح بن سهل از ابی عبدالله (ع) روایت کرده که آن حضرت فرمود: آیه: (وقضینا الی بنی اسرائیل فی الکتاب لتفسدُن فی الارض مرتین)؛ ما به بنی اسرائیل درکتاب ـ تورات ـ اعلام کردیم که دوبار در زمین فساد خواهید کرد، عبارت از کشته شدن‌امیر مؤمنان (ع) و ضربت خوردن حسن بن علی (ع) است (و لتعلن علوا کبیرا)؛سرکشی بزرگی می‌کنید، عبارت از کشتن امام حسین (ع) (فاذا جاء وعد اولی'هما)؛هنگامی که وعده اولی (وقت انتقام) فرا رسد وقتی است که وعده خونخواهی امام‌حسین(ع) رسید (بعثنا علیکم عبادا لنا اولی باس شدید فجاسوا خلال الدیار) در آن‌وقت خدای تعالی پیش از خروج قائم قومی بر می‌انگیزاند که اگر به هر یک از دشمنان‌آل‌محمد ۶ دست یابند او را می‌کشند، (و کان وعدا مفعولا) این وعده‌ای است که‌پیش از قیام قائم (عج) خواهید رسید، (ثم رددنا لکم الکره علیهم و امددناکم باموال
وبنین و جعلناکم اکثرا نفیرا) بار دیگر شما را بر آنان پیروز می‌گردانیم، منظور خروج‌امام حسین است که در میان هفتاد و دو تن از یاران خود قرار دارد و هر یک از آنان‌شمشیرهای زرفام دولبه‌ای بر دست دارند. و به مردم روی می‌کنند و می‌گویند: این‌امام‌حسین(ع) است با اصحاب خود خروج کرده تا مؤمنین شک نکنند و او دجال وشیطان نیست، واین در حالی است که امام زمان (عج) پشت سر آنان است.
وزمانی که به اعتقاد مومنین رسوخ نمود که او امام حسین (ع) است دیگر شک درخصوص آن نمی‌کنند.
بعد از آن امام حسین (ع) به مردم می‌رسد که حجت قائم (عج) میان آنان‌ظاهرترین مردم است ؛ آن گاه مومنین قول او را تصدیق می‌کنند. وقتی که حجت (عج) راوفات می‌رسد امام حسین او را غسل و کفن و حنوط کرده و در قبرش داخل لحد می‌گذارد.چرا که کارهای وصی را جز وصی نباید انجام دهد.
ابراهیم در حدیث خود افزوده، امام حسین (ع) آن قدر سلطنت می‌کند که‌ابروهایش پیش چشم هایش می‌افتد.
محمد بن ابراهیم در کتاب « الغیبه» از ابی علی اشعری از محمد بن علی ازعبدالله بن قاسم از مفضل از ابی عبدالله (ع) روایت کرده که از آن حضرت در مورد آیه: (واذا نقر فی الناقور) سؤال کردند، فرمود: از ما امامی است مخفی، زمانی که خدا اراده ظهوراو نمود، به دلش وحی می‌گذارد. پس آن وقت ظاهر می‌شود و به امر خدا قیام می‌کند درکتاب مذکور، از ابن بطائنی از پدرش وهب، ایشان از ابی بصیر از ابی عبدالله (ع) از آیه:(وعد الله الذین آمنوا منکم و عملوا الصالحات لیستخلفنهم فی الارض کما استخلف‌الذین من قبلهم و لیمکنن لهم دینهم الذی ارتضی لهم و لیبدلنهم من بعد خوفهم امنایعبدوننی لایشرکون بی شیئا) روایت کرده که آن حضرت فرمود: کسانی که خدا ایشان
را خلیفه می‌کند، قائم و اصحاب اویند.
در این کتاب، از ابن عقده از احمد بن زیاد از علی بن صباح از حسن بن محمدخضرمی از جعفر بن محمد از ابراهیم ابن عبدالحمید از اسحاق ابن عبدالعزیز از أبی‌عبدالله (ع) در آیه: (ولئن اخرنا عنهم العذاب الی امه معدوده)؛ روایت کرده که حضرت‌فرمود: عذاب عبارت است از خروج قائم (عج) و امت معدوده، اصحاب آن حضرتند که به‌عدد اصحاب «بدر»اند.
از ابن عقده از احمد بن یوسف از ابراهیم مهران از حسن بن علی از پدرش ازوهب از ابی بصیر از ابی عبدالله در آیه: (فاستبقواالخیرات اینماتکونوا یأت بکم اللهجمیعاً) روایت کرده که حضرت فرمود: این آیه در شأن قائم (عج) نازل شده است، او واصحابش جمع می‌شوند در وقتی که پیش از ظهور حضرت؛ آن وقت، تعیین نشده است.
از علی بن حسن مسعودی از محمد عطار از محمد بن حسن از محمد بن کوفی ازابن بخران از قاسم ابی بصیر از ابی عبدالله (ع) در آیه (اذن للذین یقاتلون بانهم ظلموا وان الله علی نصرهم لقدیر) روایت کرده که این آیه در شان قائم (عج) و اصحابش نازل‌شده است.
علی بن الحسین به اسناد خود از ابی عبدالله (ع) روایت می‌کند که فرمودند: « یقوم‌القائم و لیس فی عنقه بیعه لاحد».
مهدی قیام می‌کند، در حالی که در گردنش بیعت کسی نیست، تا مجبور به اطاعت‌و رعایت شود و لذا قانون اسلام را کاملا اجرا می‌فرماید و دین را زنده می‌کند.
حضرت ابی عبدالله (ع) فرمود :
«یخرج القائم یوم السبت یوم عاشورا یوم الذی قتل فیه الحسین» .
روز خروج امام زمان، روزشنبه عاشورای حسین (ع) خواهد بود و بین رکن و مقام‌ظاهر شود و جبرئیل او را ملامت نماید و در روایت دیگر فرمود: در روز وتر روز فرد ۱ ،۳، ۵،۷ ،۹ خواهد بود.
ابن فضال به اسناد خود از حضرت ابی عبدالله (ع) نقل می‌کند که فرمودند: ازعلامات مصلح: صیحه آسمانی، خروج سفیانی و خسف بیداء، خروج یمانی، قتل نفس‌زکیه و غیره است .
حدیث بن مفیده انصاری گفت: از ابی عبدالله حسین بن علی (ع) پرسیدم:مهدی را به چه علامت بشناسیم؟ فرمود: با راستی و سنگینی. باز پرسیدم: به چه چیزهافرمودند: به شناختن حلال و حرام و نیازمندی مردم به او و بی نیازی او از مردم.
رهبر آزادگان، امام حسین (ع) نیز در وصیت خود به محمد بن حنفیه می‌نویسد :
« و انی لم اخرج اشرا و لابطرا و لامفسدا و لا ظالما و لکن خرجت لطلب الاصلاح‌فی امه جدی رسول الله و ارید أن امر باالمعروف و انهی عن المنکر و اسیر بسیره جدی وابی؛
من برای جاه‌طلبی و نشاط شوق به مقام و ریاست خارج نشدم، نه درصدد فساد وخرابکاری ام و نه قصد ستم کاری دارم و لکن خارج شدم، برای اصلاح امت جدم وتصمیم من این است که امر به معروف و نهی از منکر کنم و به سیره و روش جدم و پدرم‌رفتار کنم و راه و خط مشی آنان را تعقیب و پیروی کنم.
اکنون ولی عصر امام زمان (عج) از همین دودمان است و خط مشی او ادامه راه وروش پدران گرامی و اجداد طیبش خواهد بود، براساس این آیه که: (الذین ان مکنا هم‌فی الارض اقاموا الصلاه و اتوا الزکوه و امروا بالمعروف و نهوا عن المنکر و لله عاقبه‌الامور)؛
کسانی که اگر به آنان در زمین تمکن و قدرت قرار دادیم، نماز را بر پا می‌دارند وزکات می‌دهند و امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند و عاقبت کارها از آن خداوند است .
بر حسب روایات شریفه، این آیه کریمه، نظر به حکومت اسلامی و دولت آسمانی‌امام زمان و یاران او دارد و یا بهترین نمونه و مصداقش، آن است .
منبع : سبطین
