سـیـد بـن طـاووس در کتاب اقـبـال می گوید: گروهى از مـسـیـحـیـان و جـمـعـى از مـسلمین را یافتم كه تعظیم فراوانى از روز ولادت حضرت عیسى علیه السـلام مـى نـمـایـنـد و تـعـجـب كـردم كـه چـگـونـه مـسلمانان قانع شدند كه روز ولادت پیامبرشان كه اعظم از همه پیامبران است به این مرتبه از تعظیم و گرامیداشت باشد كه كمتر از تعظیم مسیحیان است میلاد عیسى علیه السلام را.
این جمله ایشان عین حقیقت هست. باید قبول کنیم که ما در بزرگداشت میلاد پیامبر که بالاترین نعمت خداوند متعال بر انسانها بوده، خیلی کوتاهی می کنیم. در حالیکه روز 17 ربیع الاول یکی از روزهای مهم سال؛ می باشد.
امروز، روز بزرگى براى تاریخ اسلام بلكه تاریخ بشریت است؛ روز ولادت نبى مكرم و رسول اعظم اسلام، حضرت محمّدبن عبداللَّه و همچنین روز ولادت امام به حق ناطق، حضرت امام جعفر صادق علیه السلام و بركات این روز به خاطر آن ولادت عظمى و ولادت امام بزرگوار، امام جعفر صادق، براى مسلمانها بسیار عظیم است.
بزرگداشت این روزها براى تذكر ماست؛ تذكر به عظمت مولود این روز، كه حقیقتاً فهم و ادراك بشرى كوچكتر از آن است كه بتواند آن حقیقت عظیم و آن روح والا و بزرگ را، با آن نورانیت، بدرستى درك كند.یکی از نشانه های اهمیت اینگونه روزها؛ اعمال و آدابی است که توصیه شده انجام بدهیم. برای این روز هم اعمال فراوانی نقل شده که بخشی از آنها عبارتند از:
1- غسل كردن.
2- زیارت پیامبر و امیرمؤمنان از دور یا نزدیك .
3- روزه دارى. طبق روایت، روزه دارى در این روز برابر با روزه یك سال است.
4- دو ركعت نماز هنگام بالا آمدن آفتاب.
در هر ركعت پس از حمد، ده بار سوره قدر و ده بار سوره توحید خوانده شود.
5- گرامى داشتن مسلمانان و صدقه دادن.
6- جشن و شادى كردن.
7- به مشاهد شریفه رفتن.
البته هر کدام از این اعمال توضیحاتی دارند که می توانید به کتابهای مثل مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی مراجعه کنید.
