حقيقت و ذات اين دو جمله چيست؟ چه مسأله اى در كلام پروردگار قرار دارد؟
مگر نماز، فرمان او نيست، چرا نفرموده «الصلوة لى»؟ «الحجّ لى»؟ و «الجهاد لى»؟ مگر همه اين موارد فرمان خداوند نيستند؟ مگر جهاد با دشمن و شهيد و مجروح شدن كه از عوارض جهاد است، فرمان خود او نيست؟
به نظر مى رسد اگر در جمله «الصوم لى» تحقيق شود و با يك ديد نورانى به آن نظر شود، پنج حقيقت را مى توان در اين كلام خداوند مشاهده كرد.
منبع : پایگاه عرفان
