زخم‏هاى شعله‏ور از سیداکبر میرجعفرى

گرچه هرکس از تو مى گوید زخم هایى شعله ور دارد

از تو و درد دلت اما مادرم بهتر خبر دارد

با حضور آسمان باید حرفى از خورشید و باران زد

هرچه باشد او به جاى دل، آسمانى مختصر دارد

این که گفتم مى توان گاهى از حقوق عاشقى دم زد

هرکه سرسبز از بهار توست او زبانى سرخ تر دارد

عصر تو عصر قساوت بود، مردمانش از تبار سنگ

بى گمان آتشفشان هم گاه ناله اش در سنگ اثر دارد

آب ها مهر تواند اما گفته اى «الجار ثم الدار»

از کویر ما مگر دریا ساحلى خشکیده تر دارد؟

گرچه گاهى مى توان با درد این زبان را شعله ورتر کرد

از تو و درد دلت اما مادرم بهتر خبر دارد