فارسی
جمعه 10 فروردين 1403 - الجمعة 18 رمضان 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه
0
نفر 0

درمان دردهاى روانى با ذكر

اين مسئله مسلم است و حقيقت آن براى احدى قابل انكار نيست و به تجربه هم ثابت شده كه يكى از بهترين طرق درمان دردهاى درونى و عقلى و قلبى و نفسى ذكر و ياد خداست؛ زيرا ذكر است كه قلوب را صفا و صيقل مى دهد و خوف موجود در آن را به امن و عداوت را به محبت و اضطراب را به آرامش و هراس را به اطمينان مبدل مى سازد:

[فَعَلِمَ ما فِي قُلُوبِهِمْ فَأَنْزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَ أَثابَهُمْ فَتْحاً قَرِيباً] .

و خدا آنچه را [از خلوص نيّت و پاكى قصد] در دل هايشان بود مى دانست، در نتيجه آرامش را بر آنان نازل كرد و پيروزى نزديكى را [كه پيروزى در خيبر بود] به آنان پاداش داد.

از طريق ذكر است كه روحانيت و بعد معنوى فرد بر بعد مادى او غلبه مى كند و درمى يابد كه شك و دودلى نسبت به حقايق، خاطره اى شيطانى است و اضطراب و پريشانى درون از وسوسه هاى شيطان ريشه مى گيرد و همه حالات نابسامان روحى او- براى اين كه انسان در جو و فضايى از بيم و هراس بسر مى برده- از تهديد و تخويف شيطان مايه مى گيرد.

آن گاه كه انسان در عبوديت خويش داراى اخلاص باشد و در جهت اطاعت از پروردگار خويش بكوشد و در سرّ وجود خويش نياز به مولا و خداى خويش را به حقيقت احساس كند، خداوند متعال از او سرپرستى كرده و همّ و غمّ او را زايل مى سازد، در چنين وضعى فردى كه به ياد خداست در معيّت او بسر مى برد و آن كس كه توفيق معيّت با حق پيدا كند به همه چيز رسيده است.

به قول عارف شوريده حال، شيخ فخرالدين عراقى:

منم زعشق سر از عرش برتر آورده

 

بزير پاى سر نه فلك درآورده

به بحر نيستى از بيخودى فرو رفته

 

سر خودى ز در بيخودى درآورده

نهاده پاى طرب به سر سر بساط نياز

 

گرفته دست تمنا و بسر سر آورده

هماى همت من باز كرده بال طرب

 

دو كون و هر چه درو زير يك پر آورده

اساس قصر جلالم عنايت ازلى

 

بسى زكنگره عرش برتر آورده

براى صدر نشينان درگهم رضوان

 

زشاخ طوبى صد چتر بر سر آورده

     

آن گاه كه ابتلا و گرفتارى ها بر يك انسان ذاكر يورش مى آورد و زندگانى با رنج ها و آلامش بر او سنگينى مى كند از رهگذر ذكر به رفاه و اطمينان دست مى يابد و از قناعت و رضايت خاطر برخوردار مى شود و مى فهمد كه گله و شكوه به غير خدا بردن، خوارى و فرومايگى است و احساس مى كند كه با خدا و همراه او است و همواره بدو نيازمند است، از اين پس يأس و نوميدى، او را در اختيار خود نمى گيرد و هيچ غمى او را ناراحت و عبوس نمى سازد؛ زيرا او خود را در معيّت صاحب امر و يار و ياور و رهايى بخش خويش احساس مى كند و خويشتن را بدو واگذار كرده و مهمان او تلقى مى كند.

بنابراين با احساس حضور در پيشگاه خداوند مهربان، هيچ گونه ناله و شكايت و اضطراب و ترس و بيم، جايى در وجود او براى خود نمى يابد.

وقتى راه هاى زندگانى انسان دچار تنگنا مى شود و ابواب حيات فراسوى او به بن بست مى رسد و پاهاى انسان در طريق تلاش و كنكاش و كاوش از روزى و هزينه زندگانى از كار مى افتد و به ستوه مى آيد، خداوند متعال در ظل ذكر او گنجينه هاى جود و بخشش خود را در برابر وى مى گشايد و به خاطر رفتار نيك وى كه از بركت نورانيت ذكر بدست آمده، بدو پاداش مى رساند و با نعمت و احسان خويش به او تفضل مى نمايد، در نتيجه مى فهمد كه هدف هاى غير خدايى او قبلًا ناچيز و بى ارزش بوده؛ زيرا در طى ذكر و ياد خدا حلاوت صبر را مى چشد و جمال و زيبايى و خوش آيند بودن توكل خويش را مى بيند و قلبش با محبت روشن مى گردد و نفس او از رضا و امن سرشار مى شود.

اگر انسان دنيا را با تمام رنج و زحماتش بر دوش خود بيفكند و در نتيجه ببيند كه سلامت و مقام و منزلت خويش را از دست داده، سپس به ياد خدا افتد، مى فهمد كه هيچ مقام و منزلتى جز مقام الهى در ميان نيست و درك مى كند كه در معيّت خداوند متعال براى جاه و مقام انسان پايگاهى وجود ندارد.

از طريق ذكر همه ترس و بيم ها از ميان برمى خيزد و همه ناراحتى ها از آدمى دور مى شود، آن گاه كه فرد به ياد خدا مى افتد قلبش با طمأنينه معمور و آباد گشته و مالامال از رضا مى شود، قلبى كه آكنده از ترس و يأس بوده است.

لطف و توجه پروردگار، قلب ذاكر را زير سايه خود قرار مى دهد و انسان به اين يقين و قاطعيت مى رسد كه رهيدن از ناراحتى هاى درونى سهل و هموار است و مى توان وسوسه ها را در هم كوبيد و تخيلات باطل را از خود بدور ساخت.

چنين فرد ذاكرى با خداست و از هيچ امرى بيمناك نبوده و به هيچ عارضه روانى دچار نمى گردد. اين حالت به خاطر ثباتى كه خداوند متعال در دل او ايجاد مى كند بهم مى رسد.

[وَ الذَّاكِرِينَ اللَّهَ كَثِيراً وَ الذَّاكِراتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظِيماً] .

و مردان و زنانى كه بسيار ياد خدا مى كنند، خداوند آمرزش و پاداشى بزرگ براى ايشان آماده كرده است.

 

 


منبع : پایگاه عرفان
0
0% (نفر 0)
 
نظر شما در مورد این مطلب ؟
 
امتیاز شما به این مطلب ؟
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب

مدیر عامل مرکز دارالعرفان الشیعی : دو میلیون نسخه ...
نفس سلیم و نفس پلید
حبس در عناوین نشویم
عرفان از زبان امام على عليه‏السلام
مسئله شگفت‏انگيز نعمت‏ها
اقسام انديشه‏
انسان‏هاى پست‏تر از حيوان
لذّت اميد
در آداب خروج از منزل
مربیان و پنج دوره حیات انسان

بیشترین بازدید این مجموعه

صراط مستقیم ساوه (مسجد انقلاب) دهه دوم صفر ...
حالت جذب و انجذاب
حبس در عناوین نشویم
نفس سلیم و نفس پلید
مربیان و پنج دوره حیات انسان
عرفان از زبان امام على عليه‏السلام
نمونه‏هايى از تاريخ
مدیر عامل مرکز دارالعرفان الشیعی : دو میلیون نسخه ...
در آداب خروج از منزل
اقسام انديشه‏

 
نظرات کاربر

پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^