رسول خدا صلى الله عليه و آله مى فرمايد:
« من مشى الى ذى قرابةٍ بنفسِه و ماله »
هر كس خودش بلند شود و به ديدن قوم و خويش هايش برود ـ تلفنى نه،خودش.
اگر مى خواستند كه همان وقت مى گفتند كه در آخر الزمان آنهايى كه در خانه خود نشسته اند و با آن طرف دنيا صحبت مى كنند، با قوم و خويش هاى خود هم تلفنى صحبت كنند، صله رحم محسوب مى شود يا نه.
پيغمبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد:
« بنفسه وَ مالِهِ لِيَصِلَ رحمَه »
« بنفسه » يعنى خودش بلند شود برود، كه اين عمه پير وقتى تو را مى بيند، خوشحال شود. اين مادرت وقتى تو را ببيند، لذت ببرد، خودت برو، جيبت را هم پر پول كن و ببر.
« بنفسِهِ و ماله ليصل رحمه »
براى اين كه صله رحم كند:
« أعطاهُ الله أجر مأة شهيد »
ثوابش مساوى با صد شهيد خدا است، خدا از او پذيرايى مى كند:
« و له بكل خطوةٍ أربعون الف حسنة »
هر قدمى كه به طرف خانه اقوامش برمى دارد، خدا چهل هزار حسنه در نامه عملش مى نويسد، چهل هزار گناهش را هم پاك مى كند، چهل هزار درجه هم به او مى دهد، ثواب صد سال عبادت با صبر و حوصله را هم در نامه او مى نويسد.
امام سجاد عليه السلام مى فرمايد: دو قدم پيش خدا خيلى قيمت دارد؛ يكى قدم جبهه رفتن است كه در آن قدم بايست براى اين كه دشمن جلو نيايد. و يكى هم قدم براى صله رحم است.
پيغمبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد:
« إن فى الجنةِ درجةً لا يبلُغُها »
بهشت جايى را دارد كه سه نفر را فقط آنجا راه مى دهند؛ يكى رهبر عادل است، يكى كسى كه خيلى صله رحم مى كند « ذو رحمٍ وصول »، يكى هم مردى كه زن و بچه دار است و برنامه زن و بچه اش هم سنگين است، ولى اين آدم صبر كننده اى است.
منبع : پايگاه عرفان
