قرآن مجيد اين گونه مردم را به عنوان انسانهايى كه عفت نفس بالايى دارند معرفى مى كند به طورى كه ثروتمندانى كه اين ها را مى شناسند، خيال مى كنند اين ها اصلاً دچار مشكل اقتصادى و درد مالى نيستند.
روح و حال آنها يك روحيه و حالتى الهى است. دنبال كار مى رود، درآمد كه به دستش آمد، مى گويد: خدا را شكر، اين عنايت خداى من است.
و اگر درآمدى به دستش نيامد، قناعت پيشه مى كند و مى گويد: « الحمد لله على كل حال » و اين حال همه انبياى الهى بود.
چنين انسانى هر مقدار پول كه در اختيارش قرار بگيرد، با اين پول قدمى به رحمت، لطف، اجر، رضوان، مرحمت و رأفت خدا نزديك مى شود.
اين پول وقتى كه در اختيار چنين انسانى قرار مى گيرد، فقط دنبال اين است كه پروردگار عزيز من كه به من اين عنايت را فرموده، حالا كنار اين عنايتش، چه طرحى براى من دارد؟
منبع : پایگاه عرفان
