حالا سه آيه از سوره مباركه بقره عنايت بفرماييد و ببينيد پول نتيجه اش چيست، و وقتى در اختيار مردم مؤمن، متدين و باكرامت است، چه مى كند.
« مَثَلُ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَ لَهُمُ ابْتِغَآءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَتَثْبِيتًا مِّنْ أَنفُسِهِمْ كَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَـءَاتَتْ أُكُلَهَا ضِعْفَيْنِ فَإِنْ لَّمْ يُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَـلٌّ »
در ضمن هم از آيات استفاده مى كنيم كه هر پولدارى را نمى توان فحش داد، نمى شود گفت: مستكبر و بى دين است و خون مردم را در شيشه كرده.
صحبت آيات قرآن درباره مردم بزرگوار و باكرامت و مؤمن و باانصاف و آبرومند در ملكوت عالم است.
ملاحظه مى كنيد، پول را خدا به او داده و در آيه مى گويد: اين پول نگهدار نيست، پول را مطابق طرح خود من رد مى كند، و با پولش هم در به در دنبال رضاى من مى گردد.
وضع يك چنين انسانى عين يك باغى مى ماند كه بالاى يك بلندى است. باران تند و شديد كه از بالا مى آيد، اول اين باغ را سيراب مى كند، ميوه هاى درخت اين باغ دو برابر مى شود.
حالا باران تند هم نيامد، باران آرام هم كه بيايد، به هدايت من ـ خدا ـ اين باغ را سيراب مى كند.
من آگاهم كه بندگانم از كجا پول در مى آورند و با اين پول چه كار مى كنند، ولى يك چنين انسانى باغ من است، كه گيرنده باران شديد رحمت من شده است، و از آن انسانهايى است كه منفعتش دو برابر است. او نزد من خيلى قيمت دارد.
منبع : پایگاه عرفان
