قالَ عليه السّلام : النّاسُ عَبيدُالدُّنْيا ، وَالدّينُ لَعِبٌ عَلى ألْسِنَتِهِمْ ، يَحُوطُونَهُ ما دارَتْ بِهِ مَعائِشَهُمْ ، فَإ ذا مُحِصُّوا بِالْبَلاء قَلَّ الدَّيّانُونَ.
ترجمه :
فرمود: افراد جامعه بنده و تابع دنيا هستند و مذهب ، بازيچه زبانشان گرديده است و براى إمرار معاش خود، دين را محور قرار داده اند و سنگ اسلام را به سينه مى زنند - . پس اگر بلائى همانند خطر - مقام و رياست ، جان ، مال ، فرزند و موقعيّت ، ... انسان را تهديد كند، خواهى ديد كه دين داران واقعى كمياب خواهند شد.
منبع : محجّة البيضاء: ج 4، ص 228، بحارالا نوار: ج 75، ص 116، ح 2.
