« و أستُر إليكَ سوءً بعد سوء و قبيحا بعد قبيح »
چقدر گناه مى كنى؟ من پرده مى پوشانم، مى گويم: مردم و زن و بچه، پدر و مادرش، رفقايش باخبر نشوند آبروى بنده ام نرود.
بدى هايت يكى و دوتا هم كه نيست. هر روز و شب، محرم و صفر، هر روز بدى و كار قبيح كردى.
اين جمله ديگر خيلى سوزنده است و آدم را مى كشد: بنده من!
« أنا أستحيى مِنك و أنت لا تستحيى مِنّى »
من كه ديگر از تو خجالت مى كشم اما تو از من حيا نمى كنى.
منبع : پایگاه عرفان
