فارسی
جمعه 10 فروردين 1403 - الجمعة 18 رمضان 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه
0
نفر 0

آزادى در بهره گيرى از مباحات و نعمت هاى پاك و پاكيزه‏

خداوند مهربان براساس لطف و رحمتش آدم و همسرش را در چگونه استفاده كردن از بهشت معهود هدايت و راهنمائى كرد و آنان را به آنچه براى وجودشان منفعت داشت دلالت نمود و از آنچه به زيانشان بود بر حذر داشت، به آنان خطاب كرد نعمت هاى پاك و پاكيزه اين مكان ملكوتى و مادى با همه وسعت و گستردگياش بر شما مباح و حلال است و از هر كجاى آن كه بخواهيد تناول كنيد و فراوان و گوارا بخوريد و تنها به اين درخت ويژه و خاص كه خوردن ميوهاش براى شما مناسب نيست نزديك نشويد.

اين معنا را همه فرزندان آدم اعم از مرد و زن بايد توجه داشته باشند كه حضرت حق در اين دنيا كه به منزله باغى مسكونى براى آنان است آنچه را حلال و مباح فرموده، از گوشت چهارپايان و طيور، و ماهيان دريا، و حبوبات و سبزيجات، دايرهاى بسيار گسترده، و وسعتى بيحساب، و فراوانى غيرقابل تصور دارد، كه استفاده صحيح از اين نعمتها از طريق كسب هاى مشروع با شرط مؤمن بودن سبب جلب منافع ابدى و سرمدى است، و آنچه را حرام نموده شمارش اندك و دايرهاش ضيق و تنگ است، و روى آوردن به حرام اندك با حلال و مباح گسترده و فراوان نمك به حرامى و كمال بى انصافى و نهايتاً جنگ با حضرت حق است.

نهى حضرت محبوب به صورت «لاتقربا» نزديك نشويد براى اين بود كه نزديك شدن به مايه عصيان و زمينه حرام، محرك هوا و هوس، و شعله وركننده شهوات و حرص و آز است، وقتى انسان نزديك برود ايمن از افتادن در دامن گناه نيست، و هرگاه نزديك نشود به هوس نمى افتد و مصون از معصيت ميشود.

با توجه به اين كه زمان سكونت گزيدن آدم و حواء در بهشت از مسئله نبوت و رسالت و احكام فقهى و حلال و حرام اصطلاحى و خلاصه تكليف و مسئوليت سخنى در ميان نبود و همه اين مسائل پس از هبوط مطرح شد، چنان كه از كلمه «هدى» در آيه

فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدىً فَمَنْ تَبِعَ هُدايَ فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ

استفاده ميشود بايد پذيرفت كه نهى حضرت حق نسبت به نزديك نشدن آن دو به آن درخت خاص نهى مولوى نبود كه ارتكابش موجب كيفر آخرت و آتش دوزخ باشد، بلكه نهى حضرت حق ارشادى بود، از قبيل نهى طبيب كه به بيمار ميگويد كمتر بخور، كه اگر بيمار توجه نكند سبب مرگ و هلاكت او نخواهد شد، بلكه بر بدنش اندكى فشار ميآيد و به زحمت ميافتد ولى به سرعت رنج آن برطرف ميشود، پس خوردن آدم از ميوه آن درخت معصيت اصطلاحى نبود، و كيفرى به صورت كيفر مربوط به گناه اصطلاحى در پى نداشت.

 

 


منبع : پايگاه عرفان
0
0% (نفر 0)
 
نظر شما در مورد این مطلب ؟
 
امتیاز شما به این مطلب ؟
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب

انسان با ایمان ثروتمند
تحلیلی پیرامون عارف و عرفان
وادار كردن مردم به حرام نمودن حلال و حلال كردن ...
سعد بن معاذ و گرفتارى در برزخ‏
ریسمان ولایت علی بن ابی طالب(ع)
در راه خدا باش!
هبوط
نسل آدم و حوا
در ستايش حق تعالى و معناى الحمدللّه
توبهٔ واقعی

بیشترین بازدید این مجموعه

نسل آدم و حوا
سعد بن معاذ و گرفتارى در برزخ‏
وادار كردن مردم به حرام نمودن حلال و حلال كردن ...
همنشينان پاك وناپاک
مؤمن نسبت به دستورات پروردگار اهل چون و چرا نمی ...
مال حرام و کار خیر
خوشبختی دنیا و آخرت
انسان با ایمان ثروتمند
انسان های متواضع
در راه خدا باش!

 
نظرات کاربر

پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^