فارسی
جمعه 10 فروردين 1403 - الجمعة 18 رمضان 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه
0
نفر 0

در فضيلت زيارت حضرت امام حسين عليه السّلام‏

   

منابع مقاله:

کتاب : ترجمه مفاتيح الجنان    

نوشته : حضرت آیت الله حسین انصاریان

 

بدانكه فضيلت زيارت امام حسين عليه السّلام از دايره بيان بيرون است و در روايات بسيارى وارد شده كه معادل حجّ عمره و جهاد و بلكه به مراتب بالاتر و افضل است و باعث مغفرت و سبكى حساب و بالا رفتن درجات و اجابت دعاها گشته و موجب طول عمر و حفظ بدن و مال و زياد شدن روزى و برآمدن حاجات و برطرف شدن غصّه ها و گرفتاريهاست و ترك آن سبب نقصان دين و ايمان و ترك حقّ بزرگى از حقوق پيامبر صلّلى اللّه عليه و آله و سلّم است و دست كم ثوابى كه نصيب زائر آن قبر شريف مى شود، اين است كه گناهانش آمرزيده شده و حق تعالى جان و مالش را حفظ كند، تا او را به اهلش بازگرداند و چون روز قيامت شود، خدا او را حافظتر از دنيا خواهد بود و در روايت بسيارى آمده: زيارت آن حضرت غم را زايل و شدّت جان دادن و هراس قبر را برطرف مى كند و هر مالى كه در راه زيارت آن حضرت خرج شود، هر درهمى براى او به هزار درهم، بلكه به ده هزار درهم حساب مى شود، و چون به طرف قبر آن حضرت رود، چهار هزار فرشته از او استقبال كنند و چون بازگردد، او را مشايعت مى كنند. پيامبران و اوصياى آنها و امامان معصوم و ملائكه سلام اللّه عليهم اجمعين به زيارت آن حضرت مى آيند و براى زائران آن حضرت دعا مى كنند و ايشان را بشارتهاى مى دهند و حضرت حق به جانب زائران آن حضرت، پيش از نظر به اهل عرفات نظر مى فرمايد و هركسى در روز قيامت آرزو مى كند، اى كاش زائر آن حضرت بود، بخاطر بسيارى كرامت و بزرگوارى زائران آن جناب كه در آن روز مشاهده مى كند، روايات در اين باب بى اندازه است و ما در ضمن زيارات مخصوصه [صفحه 680] اشاره به بخشى از فضيلت زيارت آن حضرت خواهيم كرد در اين قسمت فقط اكتفا به ذكر يك روايت مى كنيم:

ابن قولويه و كلينى و سيّد ابن طاووس و ديگران به سندهاى معتبر از ثقه جليل القدر معاوية بن وهب بجلّى كوفى، روايت كرده اند كه گفته: زمانى خدمت امام صادق عليه السّلام رفتم، آن حضرت را در مصلّاى خويش مشغول نماز ديدم، صبر كردم تا نمازش به پايان رسيد، پس از آن شنيدم با پروردگار خود مناجات مى كرد و مى گفت: اى خدايى كه ما را به كرامت مخصوص كردى و به ما وعده شفاعت دادى و علوم رسالت را به ما عنايت كردى و ما را وارث انبيا قرار دادى، و امّتهاى گذشته را به ما ختم فرموده و ما را به وصيّت پيامبر اختصاص داده و علم گذشته و آينده را به ما عطا فرموده و دلهاى مردم را به جانب ما ميل داده اى اغفرلى و لاخوانى و زوّار قبر ابى الحسين بن علىّ صلوات اللّه عليهما آنان كه اموال خود را خرج كرده اند و بدنهاى خود را از شهرها بيرون آورده اند، به خاطر رغبت در نيكى ما و اميد به ثوابهاى تو، در امر صله به ما و براى شاد نمودن پيامبرت و اجابت كردن امر ما و به علّت خشمى كه بر دشمنان وارد كرده اند و قصد ايشان از اين عمل خشنودى توست، پس ايشان را از جانب ما به خشنودى جزا ده، و شب و روز آنها را حفظ كن و در اهل و اولادشان كه در وطن گذاشته اند خليفه آنان باش به خلافت نيكو، و رفيق ايشان باش و شرّ هر جبّار معاند و هر ضعيف و شديد از آفريدگانت و شرّ شياطين جن و انس را از آنان دفع فرما، و به ايشان زياده از آنچه از تو اميد دارند عنايت كن، اميد به تو در دور شدن از وطنهايشان، و اختيار كردنشان ما را، بر فرزندان و اهالى و خويشان خود. خدايا دشمنان، بيرون آمدن آنان را به زيارت ما عيب گرفتند، و اين مخالفت دشمنان مانع ايشان از قصد و بيرون آمدن بسوى ما نشد، پس رحم كن آن صورتها را كه آفتاب تغيير داده و رحم كن گونه هاى آنان را كه بر قبر امام حسين عليه السلام مى گردانند.

و رحم كن آن ديده ها را كه براى دلسوزى بر ما اشكشان جارى شد و رحم كن آن دلها را كه زارى كردند، و سوختند براى مصيبت ما، و رحم كن آن صداها را كه در مصيبت ما بلند كرده اند. خدايا آن جانها و بدنها را به تو مى سپارم، تا آنها را از حوض كوثر در روز تشنگى سيراب كنى و پيوسته آن حضرت به اين صورت در سجده دعا مى كرد، چون فارغ شدى، عرضه داشتم، اين دعايى كه من از شما شنيدم، اگر در حق كسى مى كرديد كه خدا را نمى شناخت، گمان داشتم هرگز آتش دوزخ به او نرسد، و اللّه آرزو كردم كه آن حضرت را زيارت كرده بودم و حجّ انجام نداده بودم!! امام فرمود: تو چه بسيار نزديكى به آن حضرت تو را از زيارت چه چيز مانع است؟ معاويه ترك زيارت مكن، گفتم: فدايت شوم، نمى دانستم اين اندازه فضيلت دارد، فرمود: اى معاويه، آنها كه در آسمان براى زيارت كنندگان آن حضرت دعا مى كنند، زياده از آنهايند كه در زمين دعا مى كنند، زيارت آن حضرت را براى ترس از احدى ترك مكن، كه هركس به خاطر ترس، ترك زيارت كند آن قدر حسرت ميبرد، كه آرزو مى كند اى كاش به اندازه اى نزد قبر آن حضرت مى ماندم كه در آنجا دفن مى شدم! آيا دوست ندارى خدا تو را در ميان آنهايى كه رسول خدا و على و فاطمه و امامان معصوم عليهم السّلام بر آنها دعا مى كنند؟ ببيند آيا نمى خواهى از آنها باشى كه ملائكه در قيامت با آنان مصافحه مى كنند؟ آيا نمى خواهى از آنها باشى كه در قيامت وارد شوند و هيچ گناهى بر آنها نباشد؟ آيا نمى خواهى از آنها باشى كه در قيامت رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم با آنان مصافحه مى كند؟!

 

 


منبع : پايگاه عرفان
0
0% (نفر 0)
 
نظر شما در مورد این مطلب ؟
 
امتیاز شما به این مطلب ؟
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب

اگر نیازمندید هم انفاق کنید
نمازشب و نوافل
سيري در قرآن و قرآن پژوهي (2)
ارتباط میان مسئولیت اخلاقی و مسئولیت فقهی!
رمضان، بهترین فرصت برای طهارت روح
فرهنگ عاشورا وامام حسین(ع) مرکز ثقل اصول دين
بخشنده ترین مردم در نگاه امام حسین علیه السلام
چهره امام حسين(ع)
تمام شب در عبادت
عظمت شب قدر

بیشترین بازدید این مجموعه

تقوا
رحم خدا در برزخ و قيامت‏
نور رمضان (2)
 ناچيزى عنصر زمين و صورت مادى انسان نسبت به جهان‏
راه های شناخت خدا
دل هـای نـور باران
افزایش رزق و روزی با نسخه‌ امام جواد (ع)
چگونه اثر لقمه حرام را از بین ببریم؟
کرامات و معجزات حضرت فاطمه زهرا (س) (2)
متن دعای معراج + ترجمه

 
نظرات کاربر

پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^