فردا محرم آغاز می‌شود/ أَفَلاَ تَتَفَكَّرُونَ

گروه اجتماعی: فردا آغاز يكی ديگر از ماه‌‌های حرام سال است، ماهی كه خداوند در قرآن تصريح كرده در آن بر خود ستم نكنيد، اگر در اين ماه تفكر نكنيم و بدون تفكر تنها تقليد كنيم بر خود ستم كرده‌ايم؛ نشناختن حسين(ع) و آنچه در عاشورا گذشت نيز ستم بر خود است. همان اصلی كه خداوند بارها و بارها به آن سفارش كرده است؛ أَفَلاَ تَتَفَكَّرُونَ

فردا محرم آغاز می‌شود، محرم ماهی‌ست حرام، ماهی كه خداوند خواستار توجه به حرمت آن شده و خواسته است كه در آن به خود ستم نكنيد؛ آيه 36 سوره توبه می‌فرمايد «مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَیِّمُ فَلاَ تَظْلِمُواْ فِيهِنَّ أَنفُسَكُمْ؛ چهار ماه [ماه] حرام است اين است آيين استوار پس در اين [چهار ماه] بر خود ستم مكنيد» پس آيا آماده‌ای كه حرمت ماه حرام نگه‌داری و در آن بر خود ستم نكنی؟

در ماهی كه همه آسمان و زمين به هر بهانه‌ای به ياد تو می‌آورند كه محرم است، حرام نكنيم، حرام نخوريم، حرام نبينيم، حرام نشنويم و بالاخره حرام زندگی نكنيم.

همه ماه‌های حرام سال مهم‌اند؛ اما محرم با همه ماه‌های سال متفاوت است. حرام بودن محرم مشهود و جلوه‌گر است. در اين ماه نبايد به ناحق خونی بر زمين ريخت؛ نبايد بر خود ستم كرد اما هر ساله طی مراسمی 20 هزار نفر در روز عاشورای حسينی در كربلا قمه می‌زنند، اما اسلام تصريح دارد كه جسم امانت است نبايد به آن صدمه زد.

ايا آماده‌ای كه اگر كسی به ادعای خون حسين به جسمش صدمه زد، به حرمت دين حسين به او بگويی كه اسلام را درياب. قدرتش را داری؟

هر سال محرم بهانه‌ای است برای اينكه بيشتر كنار هم باشيم و بيشتر اجتماع كنيم، در ساير روزهای سال هم شهرهای بزرگ شلوغ هستند اما همه از كنار هم می‌گذرند، ولی در محرم همه در كنار می‌ايستيم. ای كاش به جای اينكه كنار فقط هم می‌ايستاديم، نگاهی به صفوف خالی پشت سر مهدی(عج) هم می‌كرديم، هر روز عاشوراست، همه جا كربلاست، نكند ما در صف يزيديانی باشيم كه امام عصرشان را نشناختند و به خطا رفتند.

نكند همان‌هايی شويم كه قبل از نماز پشت سر مسلم بودند و بعد از نماز مقابلش. ای كاش در اين كنار هم بودن و كنار هم ايستادن بر هم ستم نمی‌كرديم.

ای كاش درست بنگريم و دريچه نگاهمان همان باشد كه بايد؛ حضرت علی(ع) پناه برده به خدا از اينكه «به زبان به خدا تقرب جسته و به دل خلاف آن كرده باشد» و التماس كرده كه ای خدا «بيامرز براى من هر اشارت كنايه آميز را كه به گوشه چشم كرده ‌ام و هر سخن نابجا را كه از دهانم جسته است و نيز خواهش‌هاى دل و لغزش‌هاى زبانم را»؛ چه ستم بزرگی است در روز عزای حسين بر خود ستم كردن و عذر و هدف خود نمايی داشتن؛ خدايا بر من مگير كه حسين حسين كردم و حسين نشناختم.

در جايی ديدم كه نوشته بود، ديوانگی در عزای حسين آئين من است؛ با خود فكر كردم حسين چه نيازی به ديوانگی من دارد، حسين شيعه متفكر می‌خواهد، همان اصلی كه خداوند بارها و بارها در قرآن تأكيد كرده و خواستار آن شده است «أَفَلاَ تَتَفَكَّرُونَ»؟

اما من شيعه چگونه از اعتقادم به ائمه‌ای كه ده‌ها حديث در مورد بهداشت، سلامت و مراقبت از جسم دارند دفاع كنم وقتی همه جای دنيا تصوير مادرانی كه قمه به دست فرق كودكان خود را شكافته‌اند را نماد شيعه بودن معرفی می‌كنند. شيعه واقعی كه حسين برای نجاتش خون داد كجا چنين اجازه‌ای می‌دهد.

در جايی ديدم كه نوشته بود، ديوانگی در عزای حسين آئين من است، با خود فكر كردن حسين چه نيازی به ديوانگی من دارد، حسين شيعه متفكر می‌خواهد، همان اصلی كه خداوند بارها و بارها در قرآن تأكيد كرده و خواستار آن شده است« أَفَلاَ تَتَفَكَّرُونَ»؟

كاش به جز عزاداری برای حسين، به فكر كلام، هدف، خواسته‌ و تمنای حسين از خود بوديم!

محرم فرا رسيد، اما آيا تو آماده‌ای كه اگر در مراسم عزاداری برای حسين كسی به اسم عشق حسين خلاف دين حسين عمل كرد، امر به معروف كنی؟! يعنی همان هدفی كه حسين برايش شهيد شد.

آيا آماده‌ای كه اگر كسی به ادعای خون حسين به جسمش صدمه زد، به حرمت دين حسين به او بگويی كه اسلام را درياب.

قدرتش را داری؟

آيا می‌دانی امر به معروف و نهی از منكر چند مرحله دارد! چگونه محقق می‌شود؟ تا چه ميزان وظيفه توست و تا چه ميزان وظيفه ديگران؟ نكند به بهانه اينكه اگر بگويی عمل نمی‌شود از امر به معروف بگذری.

آماده‌ای برای رسيدن محرم‌الحرام كه اگر اكرامی شد و تو كه داری قبل از همه در اول صف دريافت اطعام نباشی و صبر كنی تا گرسنگان واقعی اول احسان شوند؟

آيا می‌دانی ذخيره خون كشور كم شده و بسياری از بيماران با كمبود خون و محصولات خونی مواجه هستند؟

آيا آماده‌ای كه اگر كسی بر سرت فرياد زد، آرام با او گفت‌و‌گو كنی، می‌دانی جنگ در اين ماه حرام است. می‌دانی ديه سنگين‌تر است، گناه بزرگ‌تر، سلب امنيت پر مجازات‌تر و ... .

تو آماده‌ای؛ كه اگر سال‌هاست همه می‌گويند بياييد از شور حسينی به شعور حسينی برسيم، بكوشی برای پيمودن اين مسير!

محرم نزديك است و تو فقط يك لحظه فكر كن چه چيزی در اين ماه می‌تواند حرام باشد؟!