اما روايت: «أصبغ بن نباته» كه از چهره هاى برجسته شيعه و ياران باكرامت و ثابت قدم اميرالمؤمنين عليه السلام است، ايشان مى گويد:
اميرالمؤمنين عليه السلام وارد بازار كوفه شدند و من هم همراه حضرت بودم، اميرالمؤمنين به عنوان رييس جمهور كشورهاى اسلامى، با صداى بلند فرمودند:
يكى از وظايف شما، جنگ با ربا و رباخوار است. وظيفه ديگر شما، پاكسازى اقتصاد مملكت از ربا است. حضرت اين كار را كردند كه هيچ رييس جمهور مسلمانى نگويد: وظيفه ما توسعه سياسى است، دين به ما ربطى ندارد. على عليه السلام اين كار را كرد كه فردا هر رئيس جمهورى كه قدرت پاك كردن اقتصاد مملكت را از مال حرام داشته باشد و وارد آن نشود، خدا او را به دوزخ بكشاند.
فرياد مى زد: كاسب ها و تاجرهاى منطقه اقتصادى بشنوند:
«يا مَعْشَرَ التُّجّارِ الْفِقْهِ ثُمَّ المَتْجَر»
اى بخش اقتصادى كشور! اى عموم داد و ستد كنندگان! اى همه دست اندركاران اقتصادى! اول قانون حلال و حرام خدا را در كسب، اقتصاد، بانك، بيت المال، وزارت دارايى، بيمه و ماليات بخوانيد و بفهميد، بعد وارد كار اقتصادى شويد. اين فرياد دلسوزانه اميرالمؤمنين عليه السلام است.
أصبغ مى گويد: دوباره اين جمله را تكرار كرد و دوباره ناله زد و بعد سوگند جلاله ياد كرد، به تمام كسانى كه دست شان به پول، از هر طريقى وصل است.
سوگند اميرالمؤمنين عليه السلام خيلى سنگين است. حضرت على عليه السلام در كل دوره عمرش ده قسم جلاله نخورده است. من تا جايى كه با آثار اميرالمؤمنين عليه السلام آشنا هستم، قسم هاى حضرت در عمر شريفش را به ده قسم نديدم.
اى بنگاه هاى اقتصادى! گروه اقتصادى كل مملكت:
«وَ اللّهِ لِلرِّبا فِى هذِهِ الامَّه دَبِيبٌ أَخفى مِنْ دَبِيبِ النَمْلِ عَلَى الصَّفا»
چرا اميرالمؤمنين عليه السلام «فى هذه الامه» مى گويد؟ يهودى ها، مسيحى ها و بودايى هاى دنيا را نفرمودند، چرا؟ اين را ما بايد كشف كنيم.
آنها راحت ربا مى خورند. كل بانك هاى اروپا و آمريكا از زمان تأسيس، از حدود دويست سال قبل بر اساس ربا برپا شد. ربا در آنها قوى تر و آشكارتر است و مخترع ربا در دنيا نيز يهود بودند. قبل از يهود، ربا در كره زمين سابقه نداشته است. اما چرا على عليه السلام مى فرمايد: «فى هذه الامّه» يعنى كمربندى به دور امت مى كشد و اسم اين امت را مى برد. چرا؟
براى اين كه در يهود، مسيحيت، زرتشتى، بودايى و كمونيسم، كلاه شرعى وجود ندارد. اين امت اسلام هستند كه با هزار مكر، حيله و فتنه مى خواهند كارى كنند كه كارشان عنوان ربا نداشته باشد و خود را به آن دلخوش كنند و بگويند: ما ربا نخورديم. در حالى كه راه فرار و حيل ربا را همه مراجع رد مى كنند. اين ها ربا است.
اول برويد حلال و حرام كاسبى را ياد بگيريد، كه اى مردم! و الله! ربا در اين امت، از ردّ پاى مورچه روى سنگ پنهان تر است. ربا و حرام مى خوريد و نمى فهميد كه حرام خورده ايد.
منبع : پایگاه عرفان
