انسان در نزد تمام فرشتگان نيز داراى ارزش است. ملائكه وقتى به حضرت آدم عليه السلام سجده كردند، يعنى به كل انسان ها سجده كردند. براى اين كه فرشتگان عالم، على الخصوص فرشتگان عرش و حول عرش ارزش انسان را در پيشگاه خدا مى دانستند.
ما از عرش و حول عرش خبر نداريم. نمى دانيم كه عرش چه مقامى است و چه اشرافى به عالم دارد. امر معنوى است؟ امر مادى و معنوى است؟ بعضى ها مى گويند: ممكن است مكان باشد. در هر صورت، هر چه هست و هر كجا هست، جايگاه فرشتگان مقرب پروردگار است و مقام بعد از عرش نيز مقام فرشتگانى است كه مادون فرشتگان مقرب هستند. در مورد آن مقام بعد از عرش، آيه هفتم سوره مباركه مؤمن را ببينيد كه پروردگار مى فرمايد:
«الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ » فرشتگانى كه حامل عرش هستند و اين حمل و فرشتگانى كه در اطراف عرش هستند، براى ما روشن نيست. اين فرشتگان هم مؤمن دايم هستند و هم بنده عملى دايم پروردگار.
اينان مرتب به پروردگار عالم مى گويند:
«رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَىْ ءٍ رَّحْمَهً وَ عِلْمًا»
خدايا! تو با علم و رحمت خود، همه چيز را فرا گرفتى.
بعد مى گويند:
«فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا» خدايا! ما فرشتگان مقرب از تو درخواست مى كنيم كه تمام بندگان توبه خواه خود را مورد آمرزش قرار بدهى.
منبع : پایگاه عرفان
