مقدارى از اين لذت به موسى بن عمران عليه السلام رسيده بود كه چنان در باطن خود مدهوش محبوب شد كه درخواست تجلى جمال محبوب را كرد. او كه مى دانست پروردگار عالم را با چشم سر نمى شود ديد. او پيغمبر اولوالعزم بود كه حقايق براى او روشن است، پس درخواست جلوه جمال حضرت حق را در باطن كرد.
خطاب رسيد: به كوه نگاه كن. من جلوه اى به كوه مى كنم، اگر سر جايش ماند، تو نيز آماده آن جلوه باش.
حضرت موسى بن عمران عليه السلام صورت خود را به جانب كوه برگرداند. خدا جلوه نور جمال ازلى را به كوه زد، كوه خاكستر شد و به باد رفت. حضرت موسى عليه السلام غش كرد.
اين مطالب در سوره مباركه اعراف است:
«خَرَّ مُوسَى صَعِقًا» حضرت موسى عليه السلام بيهوش شد و مانند انسان مرده، در كوه طور افتاد. بعد كه به هوش آمد، براى اين تقاضايى كه كرده بود، طلب مغفرت كرد:
«قَالَ سُبْحَنَكَ تُبْتُ إِلَيْكَ وَأَنَا أَوَّلُ الْمُؤْمِنِينَ » ولى به نظر بزرگان دين، اين جلوه در روز قيامت بر اهل ايمان خواهد شد، بدون اين كه بيهوشى و غش كردنى در كار باشد، بلكه شنيدن صدا و ديدن اين جلوه، دل انسان را الى الابد مست مى كند.
اى كاش امكان داشت اين مطالب را به ذهن نزديك تر كرد. روايتى براى شما بيان كنم، شايد گره اين بخش را باز كند. تمام اهل ايمان، منهاى مخلَصين زحمت مى كشند تا به بهشت برسند و مى رسند. در روز قيامت، خداوند متعال زيباترين منظره و خوشمزه ترين نعمت ها را كه فوق آن وجود ندارد، براى شما قرار مى دهد.
خداوند در قرآن مى فرمايد:
در بهشت براى شما:
«تَلَذُّ الْأَعْيُنُ » لذت نگاه در آنجا، لذت كاملى است. شما در دنيا به گل، گلستان، مرغزار، كوهسار و چشمه سار كه نگاه مى كنيد، لذت روحى روانى به شما دست مى دهد، در حالى كه اين ها محدود و از بين رفتنى هستند، ولى در روز قيامت، بهشتى را مى نگريد كه جلوه محبت و لطف پروردگار است.
«فِيهَا مَا تَشْتَهِيهِ الْأَنفُسُ » هر چه بخواهيد براى شما فراهم است. هيچ چيزى نيست كه بگويند نمى شود.
شهداى كربلا با استقبال ملائكه و طبق روايات، با استقبال پيغمبر صلى الله عليه وآله و اميرالمؤمنين عليه السلام و تمام فرشتگانِ رحمت وارد محشر مى شوند و در كنار قبر اين هفتاد و دو نفر مى آيند. هر شهيدى كه از قبر برمى خيزد، پيغمبر و اميرالمؤمنين عليهماالسلام او را در آغوش مى گيرند. شما در آغوش حرام نرو، آغوشى به تو مى دهند كه ديگر بالاتر از آن آغوش نيست. انسان براى رسيدن به حقايق بايد گذشت داشته باشد.
اگر لذت ترك لذت بدانى
دگر لذت نفس لذت نخوانى
جوان هايى كه به طرف لذايذ دنيوى مى روند، آيا اين آغوش آلوده، پرميكرب، پليد، سازنده ايدز آغوش است، يا دوزخ دنياست؟
منبع : پایگاه عرفان
