خدا در قرآن مى فرمايد: گاهى كوچكى شخصيت به جايى مى رسد كه براى اين افراد، در قيامت ترازوى سنجشى نخواهند گذاشت؛ چون ارزشى ندارند كه آن را بسنجند. پوچ و توخالى و مانند حباب، بى مايه هستند:
«فَلا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَزْناً»
چرا ترازويى براى كشيدن آنها برپا كنم؟ براى پر كاه كه ترازو نمى گذارند. براى ذرّه معلق در هوا، ترازو را معطل نمى كنند. اين ترازو را براى كسانى برپا مى كنيم كه وزن داشته باشند. اين ترازويى نيست كه براى هر كسى به ميدان بياوريم؛ چون در قيامت اين ترازو بى نهايت ارزش دارد.
سه ترازوى قيامت را قرآن مجيد و روايات بيان مى كنند؛ ترازوى اول براى وزن كردن، خود قرآن كريم است. هر كسى را با قرآن نمى سنجند، كسى را مى سنجند كه در اين حريم راه داشته باشد و بيارزد و وزن بالاى آنها را نشان بدهد.
مانند سلمان و ابوذر را با قرآن مى سنجند كه آبروى ترازو را در قيامت حفظ مى كنند. تكه گوشت گنديده متعفّن و پر از ميكروب گناه را در قيامت با كجاى قرآن بسنجند؟ خود اين ترازو پاك ترين ترازو در عالم وجود است كه بر چهره اين ترازو غبارى راه ندارد.
چه كسى مى سنجد؟ پاكان، «الْمُطَهَّرُونَ»، مقداد، سلمان و ابوذر را با اين ترازو مى سنجند. هر كسى در قيامت وزنى دارد، حتى انبياى خدا نيز در وزن، برابر نيستند:
«تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنا بَعْضَهُمْ عَلى بَعْضٍ»
خيال ما را راحت مى كند كه ما نگران روز قيامت خود نباشيم. ما نيز براى خود وزنى داريم، در حدى كه آيات قرآن به صورت نماز، عبادت و عشق به معبود و گريه و كار خير در ما در جريان است. قرآن مجيد در حقيقت آيات خودش را كه در ما
حالت عمل و حال دارد، مى سنجند. خيلى سريع وزن ما را نشان مى دهد و بعد از نشان دادن وزن، به كار ما مى رسند. ما را آن قدر معطل نمى كنند.
سرعت حسابرسى مؤمنان در قيامت
پيغمبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد: تمام معطلى مؤمن در قيامت، با هر وزنى كه دارد، كمتر از زمان برقى است كه از ابر مى جهد و خاموش مى شود:
«إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسابِ»
همين كلمه سريع براى ما كافى است.
خدا با قدرت بى نهايتش در حسابرسى سرعت دارد. كلمه «سَرِيعُ» در اين آيه خيلى مهم است. عمق اين كلمه را بايد درك كرد. سرعت حسابرسى وجود پروردگار براى ما قابل درك نيست.
عربى از رسول خدا صلى الله عليه و آله پرسيد: من نمى فهمم اين سريع يعنى چه؟ حضرت فرمود: تمام موجودات زمين، دريا، هوا، جنگل و بيابان را در نظر بگير، حتى موجوداتى كه در اين تپه هاى خالى و در بيابان ها، زنده و غيرقابل رؤيت هستند كه اگر شش ميليارد جمعيت روى زمين با اين ها مخلوط شوند و بعد بخواهند از هم جدا شوند، آنها نمى فهمند كه چيزى به آنها اضافه يا كم شد.
پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمودند: همه اين موجودات را در نظر بگير، هر روز حساب روزى اين ها را مى رسد و به همه روزى مى دهد. البته پيغمبر صلى الله عليه و آله به اندازه فهم اين عرب، سرعت در حسابرسى خدا را بيان فرمود.
اگر سرعت در حسابرسى نبود، از هر نوع از موجودات، روزى چند ميليارد مانند برگ درخت از گرسنگى روى زمين مى ريختند و مى مردند، ولى هر لحظه در اين عالم، رزق و روزى هر موجودى حساب شده در كنارش هست، اين معناى «سَرِيعُ الْحِسابِ»* بودن خدا است.
در قيامت كه تمام اين موجودات نيستند، فقط ما هستيم و طايفه جنّ. مگر تعداد ما نسبت به تمام موجودات زنده چقدر است كه خدا بخواهد اهل ايمان و رفقاى خود را معطّل كند؟
منبع : پایگاه عرفان
